Znów resztki w garnkach... Po gołąbkach została ugotowana kasza gryczana. Po barszczu ukraińskim - fasolka. Obok dwóch foremek chleba, upiekłam na małych kawałku papieru do pieczenia seler. Czułam jego zapach i już wiedziałam, że w paście będzie się cudownie komponował z najprostszymi dodatkami. Nie wszyscy w rodzinie lubią seler, ale tą pastę jedli wszyscy z jednakowym apetytem!
PASTA Z PIECZONEGO SELERA I KASZY GRYCZANEJ
1 szklanka ugotowanej kaszy gryczanej niepalonej
½ średniego selera (ok. 150 g)
¾ szklanki ugotowanej białej fasolki (lub z puszki)
1 łyżka sosu sojowego Tamari
1 - 2 łyżki oleju lnianego tłoczonego na zimno
sól do smaku
starta mrożona cytryna **
Seler kroję na plastry i piekę w temperaturze 180 - 200⁰C do względnej miękkości (ok. 35 minut)*.
Wszystkie składniki miksuję "żyrafą" na grudkowatą (szczególnie seler cenię sobie z kawałkami) konsystencję.
Dodaję około jedną łyżeczkę soli, ale ja gotuję wszystkie strączki bez soli i dopiero w daniach solę...
Zetrzeć nieco mrożonej cytryny i wymieszać.
Przechowywać w lodówce, bo też i czas nie przyćmiewa smaku. Wręcz przeciwnie, dodaje... czyli pasta idealna na spotkania towarzyskie!
Ta pasta jest doskonałym dodatkiem do koktajlowych mini - kanapeczek z warzyw. Smakuje mi połączenie "kromki" z białej rzodkiewki z pastą posypanej świeżym tymiankiem (pycha!), "kromka" ze świeżego ogórka z pastą i kiełkami lucerny bądź rzodkiewki z odrobiną czerwonej kapusty... Tymianek generalnie genialnie się tu komponuje :-D
* Warto przy okazji pieczenia zapiekanek czy czegokolwiek wytrawnego w smaku (chleb też może być ;-)) wykorzystać puste miejsca na ruszcie/blaszce i dorzucić kilka ulubionych bądź ciekawych warzyw. Będą doskonałym dodatkiem do pasztetów, past czy sałatek w ciągu następnych kilku dni. I pole do kulinarnych eksperymentów stoi otworem! Pieczone warzywa chyba każdemu smakują a ich walory kulinarne są nie do przecenienia. Najprostsza baza (choćby nasza kasza z fasolką) nabiera charakteru i wyrazistości. Konsystencja staje się bardziej kremowa a przypieczone kawałeczki dodają jeszcze koloru :-D
Teraz coś, co zaspokaja moje kulinarnie gusty i potrzeby w 200% (umysły ścisłe proszę o wyrozumiałość dla mojej hiperboli literackiej... Dacie radę, prawda???):
** O mrożonej cytrynie słów kilka: jej odkrycie było dla mnie przełomem. Zaczęłam dodawać ją bardzo ostrożnie do deserów (szarlotka z porzeczkami klik) a potem już poszło pełną parą. Sałatka z kaszy jaglanej z selerami (klik) stała się moją ulubioną pudełkową potrawą. Wmaszerowała dumnie na stoły degustacyjne, więc trzeba było poczynić zapas mrożonej cytryny. Jak? Otóż, ekologiczna cytryna bywa w promocjach cenowych w niewielkich sieciówkach. Wtedy wybieram najładniejsze i kupuję po 10 - 15 sztuk. W domu dokładnie myję, szoruję pod gorącą wodą. Na wszelki wypadek sparzam wrzątkiem, dokładnie suszę i wkładam do zamrażarki. Po kilkunastu godzinach mogę już trzeć na tarce do parmezanu (to ta najdrobniejsza, która ściera na mikrowiórki - na zdjęciu wiórczyska są tylko ilustracyjne... ;-)) wszystko, jak leci. Ze skórką, albedo, pestkami,... Najfajniejsze jest, że to właśnie w tych wyrzucanych zazwyczaj częściach cytryny (skórka, pestki) są najbardziej unikalne, lecznicze składniki. Zazwyczaj się ich pozbywamy. W przypadku mrożonej cytryny wykorzystujemy całość bez żadnych strat... No, prawie... Ogonek, jeśli się zdarzy jednak wyrzucam zakładając, że codzienne posiłki weganina są wystarczająco bogate w błonnik i celuloza z cytrynowych gałęzi nie jest nam potrzebna ;-) Wszak znane zalecenie Boże mówi o jedzeniu owoców a nie gałęzi... ;-)
Komentarze
Prześlij komentarz
Witaj, będzie mi bardzo miło, jeśli zostawisz krótki komentarz. Odpowiem na każde pytanie, choć może będę musiała w różnych źródłach poszukać rzeczowej odpowiedzi :-)