Przejdź do głównej zawartości

Lazania z niespodzianką

Jak wprowadzić więcej warzyw do codziennego menu?
Zastępować nimi inne produkty ;-) np. zamiast makaronu do lasagne użyć ... selera korzeniowego!
Natknęłam się na ten genialny pomysł na blogu Green Kitchen Stories . Ponieważ część mojego potomstwa NIE lubi selera prawie w każdej postaci, nie lubi też pieczarek, więc kombinowałam inaczej. Wyszło ciekawie... Dla porównania zrobiłam też prawie taką jak David i Luise.
Prawie taką, bo szpinak mi wyszedł, a mnie nie chciało się wyjść za nim ;-) Użyłam więc patentu sprzed lat. Uwielbiałam makaron z prażonym czosnkiem z zieloną pietruszką na odrobinie oliwy. Patent wykorzystałam i wyszła pyszna lasagne, którą zjadła cała rodzinka i prosiła o dokładki :-D



I wersja dla nielubiących pieczarek, jeśli szpinak zwiał i brakło świeżych pomidorków, natomiast zawitały do nas bataty ;-) czyli zupełnie inna lasagne :-DDDD





Wszyscy wiemy, że warzywa jeść trzeba, bo zdrowe. Wszyscy też lubimy warzywa...na reklamie burgerów :-D Ale gdy zaczęłam je jeść, bo poczytałam w Biblii, że Bóg dał je jako lekarstwo na choroby wynikłe z grzechu, to... tęsknię za nimi, jeśli nie mam czegoś świeżego W SŁUSZNEJ ILOŚCI do jedzenia. Słowem, pół lodówki mam warzyw :-D Jest w czym wybierać, tylko jakoś "niespodziewanie wychodzą"... Myślę, że następnym razem ze szpinaku zrobię zielone smoothie a do lasagne użyję znów pietruchy!





LASAGNE Z SELEREM

2 łyżki oleju rzepakowego tłoczonego na zimno
2 cebule
4 ząbki czosnku
1/4 łyżeczki płatków chili
4 puszki pomidorów w sosie pomidorowym
3/4 szklanki soczewicy puy lub czarnej ewentualnie zielonej
2 łodyżki świeżego tymianku
20 listków bazylii
sól i pieprz ziołowy do smaku

2 średnie jędrne selery

1 łyżka oleju rzepakowego tłoczonego na zimno
1/2 kg pieczarek

1 łyżka oleju rzepakowego tłoczonego na zimno
4 ząbki czosnku
3 pęczki zielonej pietruszki

1/2 kg pomidorów rzymskich/śliwkowych/koktailowych
1/4 wędzonego tofu
olej kokosowy do natłuszczenia naczynia do zapiekania

Na głębokiej patelni delikatnie rozgrzać olej ze zmiażdżonym czosnkiem, dodać cebulkę, chili i poddusić 2-3 minuty. Dodać resztę składników (uwaga pryska!) i dusić 35 minut.

Seler obrać, jeśli jest z nieznanych źródeł. Jeśli jest eko wystarczy wyszorować. Pokroić w plasterki o grubości (uwaga!) maksimum 2 mm. Serio, to istotne!

Pieczarki obrać, pokroić w grubsze plastry. Na patelni rozgrzać olej, podsmażyć króciutko grzyby do zezłocenia. Przełożyć do miski.

Do tej samej patelni wlać olej, dodać zmiażdżony czosnek, zezłocić, dodać posiekaną grubo pietruszkę i podsmażyć ok. 1/2 minuty.

Naczynie żaroodporne (genialna jest żeliwna brytfanna) wysmarować łyżką oleju kokosowego. Wyłożyć warstwę plasterków selera, warstwę sosu pomidorowego, znów warstwę selera, pieczarki, pietruszkę z czosnkiem, warstwę selera, sos pomidorowy z soczewicą. Na wierzchu rozłożyć równomiernie plasterki tofu. Przykryć pomidorkami krojonymi w grube plastry lub połówki (koktajlowe). Zapiekać 50 minut w temperaturze 170 stopni C. Posypać dodatkowymi listeczkami bazylii. Pycha!





LAZANIA Z SELERA wersja RODZINNA ;-)

2 łyżki oleju rzepakowego tłoczonego na zimno
2 cebule
4 ząbki czosnku
1/4 łyżeczki płatków chili
4 puszki pomidorów w sosie pomidorowym
3/4 szklanki soczewicy puy lub czarnej ewentualnie zielonej
2 łodyżki świeżego tymianku
20 listków bazylii
1/2 łyżeczki mielonej kozieradki (niekoniecznie, ale smacznie)
sól i pieprz ziołowy do smaku

2 średnie jędrne selery

2 łyżki oleju rzepakowego tłoczonego na zimno
5 ząbków czosnku
3 pęczki zielonej pietruszki
1/2 tofu wędzonego

1 batat

1/2 kg pomidorów rzymskich/śliwkowych/koktailowych
olej kokosowy do natłuszczenia naczynia do zapiekania

Na głębokiej patelni delikatnie rozgrzać olej ze zmiażdżonym czosnkiem, dodać cebulkę, chili i poddusić 2-3 minuty. Dodać resztę składników (uwaga pryska!) i dusić 35 minut.

Seler obrać, jeśli jest z nieznanych źródeł. Jeśli jest eko wystarczy wyszorować. Pokroić w plasterki o grubości (uwaga!) maksimum 2 mm. Nadal istotne! ;-))))

Do patelnię wlać olej, dodać zmiażdżony czosnek, zezłocić, dodać posiekaną grubo pietruszkę i podsmażyć ok. 1/2 minuty.

Naczynie żaroodporne (genialna jest żeliwna brytfanna) wysmarować łyżką oleju kokosowego. Wyłożyć warstwę plasterków selera, warstwę sosu pomidorowego, znów warstwę selera, pietruszkę z czosnkiem i 1/2 tofu pokrojone w kostkę, warstwę selera, sos pomidorowy z soczewicą. Na wierzchu rozłożyć w dachówkę cienkie plasterki batata. Delikatnie spryskać olejem. Zapiekać 50 minut w temperaturze 170 stopni C. 





Córcia powiedziała, że w tym daniu seler smakuje jak...makaron... Nie spała już ;-)
Ta lasagne na pewno na stałe wejdzie do naszego rodzinnego menu! Nie ma to jak nasza dobra zielona pietrucha z czosnkiem. Na zimę dla podkręcenia odporności a latem na wieczorne spotkania z przyjaciółmi będzie idealna. Zielona kuchnia w wydaniu polskim, smacznego!


Komentarze

  1. Wygląda cudownie i smacznie. 😊😊😊

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeśli moje antyselerowe dzieci ze smakiem zjadają, to musi być smaczne :-)

      Usuń

Prześlij komentarz

Witaj, będzie mi bardzo miło, jeśli zostawisz krótki komentarz. Odpowiem na każde pytanie, choć może będę musiała w różnych źródłach poszukać rzeczowej odpowiedzi :-)

ulubione posty czytelników

Naturalny chleb z samej komosy ryżowej

Ponad dwa lata temu  w blogosferze dostrzegłam interesujący pomysł przygotowania chleba z samej kaszy gryczanej. Brzmiało absurdalnie, ale opis + zdjęcia wyglądały przekonująco. Jednak brak wyraźnej potrzeby pieczywa bezglutenowego i umiłowanie żytniego na zakwasie spowodował spostponowanie zainteresowania. Przyznam też, że biała kasza gryczana (niepalona) nie należała do moich ulubionych... Paloną z przyrumienioną cebulką i kubkiem naturalnego jogurtu roślinnego do dziś jadam z sentymentem wspominając stare dobre czasy . Nadszedł jednak czas rozstania się z glutenem i zaczęły się eksperymenty z pieczywem bezglutenowym. Poszedł w ruch zakwas gryczany na wodzie z kiszonek (zrobiony najpierw na potrzeby działu zdrowia KADS  klik , dokładnie opisany później tutaj  klik ), zaplątał się też chlebuś na drożdżach ( klik ) aż doszedł i wspomniany z samej kaszy niepalonej ( klik ). Chyba najprzyjemniejszy w przygotowaniu i jeden ze smaczniejszych, jakie jadam. Ale jakoś nie potrafię pozostać p

Chleb z soczewicą o chrupiącej skórce beglutenowy

Nie samym chlebem człowiek żyje. .. czyli chleb też potrzebny, tak? Tak. Przynajmniej mnie. Francuzi konczą posiłki kawałkiem sera a ja kawałkiem chleba. Koniecznie ze skórką. Najlepiej samą skórką. Rodzinka nie raz się o tym przekonała, gdy zastawała w koszyczku na pieczywo dziwnie wygladającą kostkę miękiszu zupełnie pozbawioną skórki. Wybaczają, bo też i ja jestem w rodzince największym amatorem chlebowych skórek. Chleby zaczęłam piec ponad 20 lat temu i nie przestałam do dziś. Zmieniały się rodzaje używanych ziaren. Modyfikacjom poddały się techniki. Odkryłam różnorodne naczynia do wypieku. Kilka razy piekłam nawet w... doniczkach. Kupiłam specjalnie nieduże, gładkie, o kształcie umożliwiającym wygodne wysunięcie pieczywa po pieczeniu. Moimi ulubionymi zostały żeliwne garnki i stalowe, emaliowane formy odporne na temperaturę do 600 ⁰C. Ze wskazaniem jednak na garnki. W nich chleby pięknie rosną, mają chrupiącą skórkę, miękki miękisz i dłużej utrzymują świeżość. No i nie trzeba pra

Tortilla z komosy czyli ziarno w roli głównej

Ziarno w roli głównej . Kiedyś podstawa menu. W postaci placków, klusek, kasz, mamałygi w przeróznych wersjach. U nas niegdyś był to podpłomyk z żyta, gryki, potem orkiszu. No tak kieeeeedyś. Teraz wszędzie króluje pszenica. W piekarniach podpłomyki pszenne, bułki pszenne (czasem z dodatkiem żyta), pierogi pszenne (bywają ostatnio gryczane czyli z dodatkiem kilkuprocentowym gryki...), naleśniki pszenne. Ba! Tortille (klasycznie z kukurydzy) też pszenne. Lavasze pszenne. Ciabatty pszenne. Wszędzie pszenica. Zdominowała każdy talerz i każdą (prawie) potrawę. Im więcej jej spotykam, tym wiekszą mam ochotę, by pokazywać alternatywy dla pszenicy. Przecież taka wszechobecność jednego ziarna odbiera radość smakowania różnorodności. Ze zdrowotnego punktu widzenia też nieciekawie. Żaden organizm nie wytrzyma tak jednostronnej diety. Nietolerancje pokarmowe czekają u progu. Jeśli też widząc tą monotonię, macie ochotę na większą rozmaitość, polecam spróbować tortilli z komosy. Wiem, ziarno nie n

Jak obniżyć indeks glikemiczny... zdrowo...

Uwaga, dzisiaj będzie sporo do czytania. Temat niezwykle interesujący w kontekście zalewu propagowanymi dietami w stylu keto, posądzającymi węglowodany o wszystko, co najgorsze. A to przecież o IG idzie ... Mam nadzieję, że i do celu dojdzie ... my. .. Myślałam o podzieleniu tego posta na kilka części, ale chyba wygodniej będzie podać wszystko w jednym miejscu, żeby nie trzeba było później skakać po kilku postach, żeby zminimalizować ryzyko wszamania niekorzystnych zestawień kulinarnych. Jest tych informacji trochę, bo temat mi baaaardzo bliski, przetrawiony/przyswojony/sprawdzany przez ostatnie 10 lat z organicznej potrzeby własnej. Czyli jak zawsze: piszę to, co przeżyłam i sprawdziłam na sobie i bliskich :-D To startujemy: Dieta Low GI czyli o niskim indeksie glikemicznym ,   stała się popularna kilka lat temu. Ostatnio nieco mniej się o niej mówi. Hm, wśród ludzi chyba nic nie trwa wiecznie. Dotyczy to również modnych diet ;-) Jednak wpływ indeksu glikemicznego spożywanych

Bułeczki jaglane drożdżowe żółciutkie...!

Przeczytałam ofertę piekarni bezglutenowej: jaglane bułeczki wytrawne w smaku. Wystarczyło... To można z samej mąki jaglanej bułeczki drożdżowe zrobić? Trzymają kształt??? Musiałam spróbować! Spróbowałam. Wsiąkłam. Ugotowana jestem na mięciutko tak, jak bułeczki upiekły się na żółciutko ;-) Fenomenalne... Z pozoru wyglądają topornie, ale po przekrojeniu objawia się ich niesamowity kolor i cudowna miękkość... Smak delikatny, pasujący do słodkich mazidełek, ostrych sosów (nasączają się rewelacyjnie) i wytrawnych past, pasztetów. Najlepsze są w kilka godzin po upieczeniu. Na drugi dzień nieco twardsze z zewnątrz, na trzeci...cóż, lepiej już po jednej dobie przechowywać je w lodówce. Zniknie chrupiąca chrupkość, ale pozostanie miękkość. Niemniej, robię po kilkanaście małych i wystarcza na dwa dni. Są one jak wszystkie szybkie wypieki:  szybko się przygotowuje, więc szybko trzeba zjeść ;-) Jeśli jednak coś Wam zostanie, nie martwcie się. Niedługo wrzucę przepis na najsmaczniejszy śliwkowy d