swojsko z fasolką

W czasie wyjazdów zdrowe jedzenie może być problemem. Ja rozwiązuję ten problem przygotowując coś prostego, szybkiego i smacznego. Coś, co mogę nawet skompletować w czasie jazdy samochodem. Zazwyczaj nie ma czasu albo okazji na gotowanie, obróbkę, więc moim jedzeniem są wtedy głównie sałatki. Fakt, sałatki wypaśne i napakowane wartościami odżywczymi jak karabin maszynowy nabojami przed decydującym starciem (hmmm... chyba Johny English się we mnie odezwał... w kinie tak się śmiałam, że walnęłam głową w ścianę tuż za moim fotelem... może to więc jednak ta ściana tak wpłynęła na skojarzenia...?). Chcę się wtedy najeść, odżywić, ale i pozostawić brzuszek lekkim a ciało mobilnym i wytrzymałym. Sałatki na bazie zieleniny, kaszy i strączków są do tego celu idealne. Jednak w te wakacje w jednym ze sklepów z eko żywnością spotkałam świeżo gotowane eko buraczki. Nie pałam miłością do zafoliowanych półproduktów, ale te buraczki wyglądały naprawdę bardzo smakowicie, więc kupiłam. Trzęsąc się chw

Mango, owoc nr 1 na świecie. Z kimkolwiek nie rozmawiam, wszyscy zgodnie twierdzą: nie ma to jak dojrzałe, dobre mango. Smak nieco wytrawny, ale i słodki, aromatyczny i odświeżający. Ma ulubione towarzystwo, w którym smakuje absolutnie obłędnie, To kardamon i cytryna. W mojej kuchni dołączył do nich imbir. Imbir z dużą ilością soku z cytryny. W tej najprostszej formie serwuję mango jako słodką salsę. Idealna na pikantny deser z czarnym ryżem (zmieniając proporcje i dodając mnóstwo roszponki robię cudowną, absolutnie cudowną sałatkę!!!) albo do wytrawnych burgerów z soczewicy... I jeszcze jedna rzecz: zamieniając cytrynę na limonkę uzyskałam nowy wymiar smaku. Kiedyś zupełnie nie rozróżniałam ich smaków. Limonka była zielonkawa, cytryna żółta. Limonka droga jak nieszczęście, cytryna przystępna. Ot i cała odmienność... Świadomość kubków smakowych jednak rośnie wraz z kulinarnym zaangażowaniem i dzisiaj mogę śmiało wyznać: smak limonki jest INNY niż cytryny. Naprawdę czuję tą różnicę. Hu

Omega 3, 6, 9, alfa alfa, beta karoten,... Greka nam weszła w słownik niepostrzeżenie, choć do stopnia wchłonięcia języka angielskiego jej jeszcze daleko. Polacy nie gęsi... (historia kołem się toczy, sobie mruczę dyskretnie... może trzeba by jednak głośniej...???). Polacy też i swoją kuchnię mają. Swoje produkty. Swoje odlotowe jedzonko. Gdzieś nam jednak znikło, schowało się w czeluściach zażółconych zeszytów babć, stryjenek, prababć, ciociobabć... Wybieramy chętniej reklamowane agresywnie big maki, piadiny, rollsy. Nie zamiarzam się odciąć od ciekawostek kulinarnych, ale, ALE nie rezygnujmy przy tym z naszych. Nie cenimy ich a niesłusznie. Mamy wartościowe, piękne dziedzictwo. I kulturowe i kulinarne. Na tym blogu to drugie bardziej mnie interesuje. W umyśle mam mocno ugruntowane przekonanie, że to nie byt, ale talerz kształtuje świadomość. Przekonuje mnie o tym codzienna obserwacja i medycyna. Nawet historia i Pismo Święte. Chodzi nie tyle o sytość/głód, co o objedzenie/odżywieni

Brzoskwiniowa cera była marzeniem wszystkich kobiet. Była jakiś czas temu. Potem pojawił się ideał nowy: twarzy mocno opalonej. Teraz przedmiotem pożądania jest cera... ups... nie wiem, jaka w tej chwili akurat... Wyłączyłam telewizor jakiś czas temu, kolorowe magazyny zostawiam w spokoju (a co mi tam: wiecznym spokoju!) i nie wiem, co w modzie piszczy. Nawet jej wrzasków bilbordowo reklamowych na mojej prowincji nie słyszę. Rozglądając się wokół na ulicy nie dostrzegam masowo występujących wzorców twarzowych mejkapów. Może poza nagminnym brakiem brwi rosnących a zalewem brwi narysowanych. Najczęściej grubą kreską starannie wystylizowanych w południowym typie urody. Przy okazji: ciekawe, w jakim stopniu pokrywa się ten nasz krajowy trend z promowaną światową stylistyką...? Wracając do rumianych, letnich owoców: brzoskwinia kojarzy się dziś bardziej z niskokalorycznym owocem o ogromnej ilości słodkiego soku spływającego zawsze tam, gdzie akurat serwetki vel chusteczki brak. Przynajmnie

W czasie wakacji dużo się u nas działo. Na tyle dużo i absorbująco, że zaniedbałam nieco mój mały intenetowy kącik. Pogoda południowoeuropejska zarzuciła obfitością plonów, które trzeba było upchać w słoikach (właśnie zapełniłam ostanie mniejsze rozmiarowo powidłami śliwkowymi), zobowiązania rodzinne zajęły dodatkowo mózgownicę a niedomagający psiak (wiekowy już, niestety) zajął i czas i resztki funkcjonującej mózgownicy. Wracając jednak w swoje bajtowe zakamarki dzisiaj proponuję pyszny, orzeźwiający, odświeżający (prognozy zapewniają o nadchodzących kilku dniach ocieplenia, więc może się jeszcze przyda...) koktajl, który miałam okazję degustować (eufemizm - wychłeptałam wielki kubol z jeszcze wielkszą przyjemnością!) na lokalnym targu w Saint Tropez. Urocza pani z kolorowym, słodkim rozgardiaszem wokół dogadzała klientom według ich życzeń koktajlami, sokami, zielonymi, pomarańczowymi, żółtymi,... Ja wybrałam marchewkowy smoothie z imbirem. Intrygowała mnie limonka jako dodatek zamia

Witajcie! Żyję, mam się dobrze. Późny wakacyjny wyjazd już za mną a ja w domciu gotowa do dalszych eksperymentów kulinarnych. Pomysłów lista czeka na realizację. Tych z Was, którzy czekają na jakieś spektakularne, skomplikowane receptury muszę nieco ostudzić: moje jedzonko uległo spektakularnemu uproszczeniu. Latem zajadałam się sałatkami na bazie warzyw, liści, ziaren i strączków. Jak wiecie, blog nie istnieje w celach zarobkowych. Nie ma reklam, dzielenia się danymi, podbijanych liczników wejść czy udostępnień. Fasolkowe, kuchenne zacisze po prostu. Kawałek mojego życia, który wydaje mi się, że może komuś być pomocny w jakimś zakresie. Bo po co żyć, jesli nie po to, by pomagać? Pomagać, wspierać lubię, wskazywać na dobre strony rzeczywistości, dzielić się optymizmem i dobra energią. Są wśród Was tacy, którym jest ciężko i trudno na co dzień. Wielu z Was to diabetycy zmagający się z ogromem problemów do rozwiązania zupełnie samodzielnie. Wiem, ile to kosztuje, bo sama do slodkiej str