swojsko z fasolką

Czy wiecie, jakie możliwości redukowania zagrożenia nowotworem ma brukselka? Tak, nasza zwykła, zaniedbywana kulinarnie brukselka.  Do niedawna sama nie lubiłam jej smaku. Jadałam głównie jako część zupy lub warzywo do obiadu. Tzn. próbowałam jeść... z kiepskim skutkiem, bo jakoś w gardle stawała i ani rusz dalej... Cóż, widać nie tylko dzieci mają z nią problem ;-) O warzywie zapomniałam aż do pewnego wykładu o jedzeniu w walce z rakiem. Kapusta brukselska okazała się w tej dziedzinie MOCARZEM! Dowiedziałam się też, że c zęść jej anty kancerogennego potencjału jest tracona w wyniku obróbki cieplnej, więc zdecydowałam się poszukać sposobu wykorzystania jej w stanie naturalnym. I tak powstała surówka z brukselki. Zadziwiające, ale posmakowała nie tylko mnie! Na własnej skórze przekonałam się, jak bardzo mogą zmienić się upodobania kulinarne. Nie są one wcale właściwe danej osobie, raczej właściwe pewnemu schematowi życia. Nie lubię schematów, sztywnych form ani zwyczajów kult...

Rodzina swoje prawa ma. Najbardziej mi się podoba, gdy upomina się o jedzonko, które i ja lubię ;-) A tak ma się sprawa z humusem naprawdę cytrynowym. Uwielbiam smaki świeże, orzeźwiające, aromatyczne, które pozostają w ustach dłużej niż samo jedzonko. Wtedy doświadczam zjawiska, o którym piszą naukowcy w kontekście zmiany sposobu odżywiania: Przyzwyczajamy się do nowych smaków ;-) Dla mnie jest to zachwyt nad bogactwem smakowitej prostoty, od której już nie chce się zawrócić w stronę skomplikowanych przepisów i receptur. Wolę pozostawić maksimum naturalnych walorów roślin wraz z ich uzdrawiającym potencjałem :-D Nie bez powodu wszak kraje wschodu przylgnęły do humusu... Przedstawiam wobec powyższego: HUMUS NAPRAWDĘ CYTRYNOWY 0.6 l ugotowanej ciecierzycy 1 cytryna „eko” 1 łyżeczka tahini (gęsta część) ½ łyżeczki soli 1 ząbek czosnku ciepła woda Cytrynę dokładnie wyszorować pod ciepłą wodą. Zetrzeć z niej skórkę a następnie wycisnąć sok. Ciecierzycę, czosnek, ta...

Chleb z orkiszu wychodzi zawsze... Gluten sprawia, że ładnie się trzyma, wyrasta i ma piękny miękisz po upieczeniu. Jednak córcia nie jada pszenicy ani orkiszu. Ja też staję się coraz większym fanem wilgotniejszych chlebów bezpszennych, bardziej wyrazistych w smaku, mniej słodkich. Jednak ta niesamowita skórka i miękisz wypieku z żeliwnego gara skusiła, by wypróbować chleb żytnio-gryczany i żytni w tej wersji. Oba 100% pełnoziarniste. Grykę sama mieliłam, żytnia mąka z zaprzyjaźnionego młyna, zakwas własny, więc mam absolutną pewność, że chleb pierwszej klasy, jeśli chodzi o wartości odżywcze. Jeśli wyjdzie wyrośnięty i smaczny, to zdrowie nigdy nie było smaczniejsze ;-) Piszę o tym, ponieważ niedawno ucieszyłam się widokiem mąki gryczanej w bardzo przyzwoitej cenie i kupiłam w przekonaniu, że z pełnego ziarna została zrobiona. Dla potrzeb jednak warsztatów pieczenia chleba robiłam zdjęcia etykietom i...zamarłam... Nie mogąc uwierzyć własnym oczom przyjrzałam się zdjęciom dokładniej....

Zabawa w kolory zdrowia trwa :-D Tym razem na dodatek w stylu gospodarskim. Niedawno odkryłam na nowo kiszonki i wytrwale kiszę wszystko, co popadnie. Padło też i na buraki. Barszczyk do picia, z buraków zrobiłam pyszny barszcz ukraiński ale zostało co nieco... Wczoraj namoczyłam też słonecznik na pastę, ale buraki zostały, ziarenka słonecznika pięknie napęczniały, aż prosiły się o bliższy związek. Takiego smaku chyba niewiele osób miało okazję spróbować. Piękna wrzosowa pasta z razowym chlebkiem z gara, mniaaaam! W dodatku reguluje funkcjonowanie jelitek i tym sposobem wzmacnia oporność. Nie traci nic (surowe przecież) z walorów antynowotworowych buraków. Dla diabetyków ważna informacja: niski indeks glikemiczny kiszonych buraków wynika z samej istoty kiszenia. Bakterie kwasu mlekowego wykorzystują cukier, by się mnożyć. Dlatego kiszonki są dla diabetyków bezpieczne. 1 szklanka namoczonego słonecznika 1 czubata szklanka pokrojonych w kosteczkę mocno ukiszonych buraków (je...

Bardzo lubię pastę z zielonego groszku (nie fasolka, ale prawie) i robię ją od wielu lat. Do niedawna robiłam z groszku zapuszkowanego ;-) Puszki jednak cieszą się wątpliwą reputacją, bo aluminium, bo sól, bo minimum witamin itp. Mrożonki tez nie pierwsza świeżość, ale i tak lepiej niż pucha. No, najlepszy jest groszek latem, zieleniutki, chrupiący, słodki, soczysty,... no, latem... I pomyśleć, że Adam z Ewą mieli tak cały rok na okrągło... Wracam do rzeczywistości: biało za oknem, ale w zamrażarce siedzi zbierany właśnie latem groszek. Dlaczego nie wykorzystać go na surowo? Kolor wyszedł powalający, smak ...hm...surowy? W tym jednak wypadku to nie wada a walor unikalny. Mam za sobą trzymiesięczny okres surowego żywienia się i mi go trochę brakuje. Ta pasta zaspokaja tęsknotę przynajmniej w części. Doskonała do chrupiącego chleba z gara. Nadaje się też jako smarowidło do naleśników z ciecierzycy (przepis wkrótce) razem w krojonymi warzywami. Przygotowanie zajmuje  kilka ...

Podczas ostatniej wizyty w lokalnym młynie ucięłam sobie krótką pogawędkę z młynarzem. Było spokojnie i cicho. Dowiedziałam się, że przede mną było kilku klientów kupujących mąkę żytnią razową właśnie (taką i ja kupuję tam od kilku lat). Wszyscy indywidualni. Stąd ta cisza - piekarze coraz rzadziej zaglądają do młyna. Z czego więc pieką chleb??? Różnie, jedni kupują gotowe mieszanki o składzie, który trudny przeczytać a jeszcze trudnej zrozumieć; inni ograniczają wypiek, bo klientów coraz mniej. Dlaczego? Przecież wszyscy nadal jemy codziennie chleb pomimo bezglutenowej histerii. Ano, klienci wolą chlebek, bułeczkę, kapuśniaczka ciepłego, chrupiącego, najlepiej prosto z pieca czyli z marketu.  Jednak rzadko kto ma świadomość, że te pachnące, lśniące cudeńka mają po kilka miesięcy. Przetrwały podróż wielu tysięcy kilometrów w warunkach (miejmy nadzieję, że nieprzerwanie) chłodniczych, były wyprodukowane nie wiadomo gdzie i nie wiadomo z czego (jak często zdarza się uzyskać pełną l...

Obiecałam przepis na chleb razowy orkiszowy, zupełnie razowy, bez grama białej mąki :-D i tak sobie myślę, że nie może to być typowy przepis. Dlaczego? Chleb na zakwasie to "żywy" chleb,nie stosuje się do sztywnych spisanych reguł, ale dostosowuje się do warunków panujących dookoła. Do temperatury, wilgotności, ciśnienia naszej kuchni, ale i wilgotności oraz jakości użytej mąki, wody a nawet soli. Nie sposób więc podać dokładnych ilości używanych składników. Profesjonalni piekarze w tej sytuacji stosują sztuczne "regulatory" lub mają stałych, sprawdzonych dostawców. Najlepsi sprowadzają nawet wodę z jednego źródła! Nam pozostaje przepis w stylu "malowniczym" czyli spróbuję wymalować przed Waszymi oczami powstawanie chleba :-) Zaczęłam od wysuszonego zakwasu (patrz poprzedni post  tu  ). Jeśli macie zakwas świeży, to wskoczcie od razu do [tego miejsca] Włożyłam 5 kawałków do dużego słoja, zalałam wodą na "styk". i zostawiłam na kilka godz...

Chleb piekę w domu od kilkunastu lat. Bywało, że codziennie, bywało, że raz w miesiącu. Od kilku lat natomiast rozkoszuję się chlebem na zakwasie i nic, NIC, absolutnie NIC nie jest w stanie z nim konkurować, więc piekę regularnie :-) Ponieważ zdarzyło się w panice szukać zakwasu, gdy upiekłam całość zamiast odłożyć zaczątek, zabezpieczyłam się na kilka sposobów. Wyrabiałam ciasto w glinianym garnku (świetnie rosło!), ale paznokcie zdzierałam o chropowate ścianki, więc teraz na tychże ściankach zostały resztki wysuszonego zakwasu.  Odzyskiwałam raz właśnie ze ścianek. Gdy namoczyłam porządnie, przykryłam, potem zeskrobałam, dodałam mąki i...ruszył :-D Ze względu na paznokcie przerzuciłam się na drewnianą dzieżę. Tam dopiero zakwas rośnie! Nigdy nie wybieram całości, ale zostawiam część, rozsmarowuję po ściankach i zostawiam przykryte suchą ściereczką. Jest go dość na pieczenie. Jednak czasami zakwasu mam nadmiar. Wtedy sporą część rozsmarowuję na papierze d...

Oczywiście z fasolką! Ciecierzyca prosto, ale zadziwiająco smacznie dzięki marynowanemu tempehowi. Wynalazek rodem z Jawy (jak wujek google mówi) zbyt rzadko wykorzystywany a z bogactwem wartości odżywczych. Skutecznie zastępuje mięso ze względu na teksturę i wyrazisty smak. Można konsumować w kanapkach, sałatkach, sosach a tym razem w daniu głównym obiadowym, rozgrzewającym w paskudnie zimno-mokre dni czyli... CIECIERZYCA W POMIDORACH ½ opakowanie tempehu marynowanego 1 szklanka ugotowanej ciecierzycy 1 pokrojona w kostkę cebula 5 dojrzałych pomidorów posiekanych 1 łyżeczka majeranku 1 łyżeczka papryki słodkiej w proszku 1 łyżeczka suszonej szałwi sól, pieprz ziołowy oliwa do duszenia cebuli Cebulę poddusić na oliwie, dodać posiekane pomidory i dusić 10 min. Dodać ciecierzycę, dusić następne 5 minut. Całość zgnieść tłuczkiem do ziemniaków tak, by tylko ok. 1/3 ciecierzycy została zgnieciona. Dodać zioła i pieprz ziołow...

Uwielbiam smak świeżego a nawet tygodniowego chleba na zakwasie. Ale takiego prawdziwego chleba z pełnego ziarna, w którym jest tylko mąka, woda i sól. No i nieco pokory, bo trzeba poczekać aż malutkie stworzonka zrobią swoje czyli zakwas "popracuje". O warunki pracy tych stworzonek trzeba dbać, trzeba je karmić, poić, dopieścić. Wtedy zakwas ma swoją moc, piękny kwaskowy zapach i jest niezawodny. Najlepiej dokarmiać go codziennie i trzymać w temperaturze ok. 20 stopni C. Wtedy każdego dnia powiększa się jego ilość. Jeśli nie piekę chleba codziennie, to po kilku dniach mam go naprawdę sporo! Wpadłam więc na pomysł wykorzystania zakwasu do upieczenia śniadania :-) I tak powstał chlebek jabłkowy. Pełen owoców, naturalnej delikatnej słodyczy i bakalii. Doskonale przyswajalny, bo: 1. na zakwasie 2. z mąki z pełnego przemiału 3. lokalne owoce i orzechy 4. bez dodatku cukru, białej mąki, sody itp. "polepszaczy/ułatwiaczy". Doskonałe śniadanie, bo zawiera ...

Bywając na targu spotykam często kartki z napisem: "NIE DOTYKAĆ!" albo nawet "NIE DOTYKAĆ!!!!" ;-) A jak mam rozpoznać stopień dojrzałości ot, choćby kiwi??? Wyglądają dokładnie tak samo a jeden jest pysznie kwaskowaty a drugi twardy jak kość... Najgorzej, gdy fragmencik mięciutki a fragmencik łykowaty... Brrr...Nawet nie wiem, czy to jadalne...? A jeśli karteczki brak, to zazwyczaj występuje jej wersja akustyczna wydobywająca się z gardzieli sprzedawcy: "Proszę nie ruszać!!!!" że niby mam go zapytać a on udzieli stosownej informacji. Nie wiem tylko, dla kogo stosownej... I w ten sposób kształcę się w rzemiośle detektywistyczno-kulinarnym odgadując dojrzałość produktów po mikrośladach. Idzie mi już całkiem nieźle. Wpadki bywają rzadko. Największy mam kłopot, gdy trzeba rodzinie wytłumaczyć, jak rozpoznać, które owoce warte są swojej ceny. Moje tłumaczenia, że wzgórki na skórce powinny błyszczeć trochę matowo, ale być nasycone energią a twardość powinn...

I nastał poranek pierwszego dnia Swojsko z fasolką. Jak przystało na poranek, upiekły się ciasteczka z fasolki ...czerwonej. Okazały się tak pyszne, że córcia tylko zapytała o rodzaj fasolki a potem już sama namoczyła piękną czerwoną fasolę na następną porcję ciastek. CIASTKA Z FASOLI 2 szklanki ugotowanej czerwonej fasoli 20 świeżych daktyli - wypestkować 6 łyżek wiórek kokosowych 2 czubate łyżki karobu 6 łyżek esencji z kawy zbożowej 3 łyżki soku z cytryny 5 łyżek mleka sojowego 2 łyżki siemienia lnianego - zmielić Wszystkie składniki poza siemieniem zblendować żyrafą (nie musi być idealnie gładko), wmieszać siemię. Na blachę wyłożoną papierem do pieczenia wykładać łyżką porcje ciasta, lekko je spłaszczyć. Piec w piekarniku nagrzanym na 180 st.C 30 - 35 minut. Esencję kawową otrzymuję gotując 6 łyżek kawy zbożowej tradycyjnej (np. Kujawianka) w szklance wody przez 6 min. i odcedzam dokładnie płyn.

Myślałam, myślałam i ... jestem blogerem! Lubię sobie porozmyslać o Ważnych i Pięknych Rzeczach. Chciałabym pozostawić sobie spisane te milsze i bliższe sercu. Stąd wziął się pomysł na ten blog. Mało oryginalnie, ale bardzo praktycznie. W końcu po to sieć powstała, by było szybko, wygodnie i dostępnie. Jeśli ktokolwiek tu zawędruje, niech czuje się miłym gościem. Znajdzie się coś pysznego, ciepłego i serdecznego. Znajdzie się dobre słowo i parę opowieści z życia, które bywa zaskakująco nieprzewidywalne.  Bez pomocy by się nie obyło, ale człowiek w potrzebie nigdy sam nie bywa, więc i mnie Pomoc odpowiednia się znalazła. Poświęciła mi trochę czasu, więcej zrozumienia, jeszcze więcej cierpliwości i pewnie wzywana będzie jeszcze na ratunek nie jeden raz. Słowem: Synu, dziękuję Ci ogromnie :-* I nadszedł wieczór dzień pierwszy... Do zobaczenia o poranku tego dnia! * informacyjnie: w rachubie biblijnej (lubię przykładać do mojego świata miarę Biblii) dni liczy się od zacho...