Przejdź do głównej zawartości

Surówka z kiszonym koprem włoskim

Przechodząc spacerkiem przez pola dochodzi mnie czasem przenikliwy zapach. Wtedy uświadamiam sobie, że istnieje coś takiego, jak hodowla zwierząt i związane z nią przetwórstwo roślin na pasze. No tak, kiszonki... Wielkie zbiorniki wydzielające ostry zapach kiszonego siana, ziarna i innych różności w zasadzie powinny mnie cieszyć, bo oznaczają one, że hodowane zwierzaki dostaną przynajmniej trochę zdrowej dla nich karmy. W czasie kiszenia bowiem namnażają się prozdrowotne szczepy bakterii ratując hodowlane zwierzaki przed epidemiami chorób bakteryjnych i wirusowych. Każdy hodowca o tym wie. Powoli dociera ta podstawowa prawda również do świadomości tych, którzy zajmują się karmieniem ludzi. W dobie ogólnie kiepskiej odporności kiszone roślinki okazują się świetną szczepionką. a bez efektów ubocznych. No, może poprawa wygląda cery ;-). Niegdyś jadałam tylko kiszoną białą kapustę i (z rzadka, wolałam konserwowe) ogórki. Dzisiaj kiszę już sporo różnych roślin a niektóre z nich są naprawdę ciekawe w smaku. Na blogu jest kilka takich eksperymentów z etykietką Kiszonki. Za radą jednej z czytelniczek bloga zakisiłam ostatnio koper włoski. Surowego nie lubię, ale ukiszony okazał się bardzo smaczny. może i Wy się skusicie na takie kiszenie...? W zasadzie wygląda dokładnie tak, jak kiszenie ogórków. Te same przyprawy, taka sama zalewa i kamień na wierzchu, bo trudno koper upchać tak ściśle, by po zalaniu wodą nic nie wypłynęło.


KISZONY KOPER WŁOSKI
słoik 0.5 l

świeży, zdrowy, jędrny koper włoski
4 kulki pieprzu czarnego
6 - 8 ziaren białej gorczycy
1 kulka ziela angielskiego
1 listek laurowy
1 ząbek czosnku
mały kawałek świeżego chrzanu

zalewa: 1 łyżka soli himalajskiej na 1 l wody

Koper dokładnie umyć, oczyścić ze zgniecionych listków i ewentualnych uszkodzeń.
Pokroić go w cząstki.
Do wyparzonego słoika wrzucić przyprawy, ułożyć koper warstwami w miarę ściśle, zostawiając 5 cm wolnej przestrzeni od brzegu słoika.
Zalać zalewą, położyć na wierzch wyparzony kamień do kiszonki, zakręcić i odstawić  w spokojne miejsce o temperaturze 18 - 22 ⁰C na 3 - 5 dni.
Dalej kiszonkę przechowywać w lodówce lub zużyć na bieżące potrzeby.



I świeża letnia surówka z koprem składająca się z młodej kapusty poszatkowanej i ugniecionej ręcyma z solą i odrobiną cukru, kilku kawałków kiszonego kopru posiekanego w kostkę, pasków marchewki zamarynowanych w wodzie z kiszenia kopru z odrobiną sosu sojowego i oleju lnianego, młodej cebulki krojonej w piórka, liści krwawnika, koperku, podprażonych i pokruszonych nerkowców, z kwiatkami różowej koniczyny :-)
W ramach sosu trochę musztardy domowej rozcieńczonej przegotowaną z pieprzem ziołowym i wodą z marynowania marchewki.


Ładnie wygląda i przyjemnie smakuje 

Komentarze

  1. Witaj,u mnie właśnie kisi się duzy słój z koprem i papryką.Pięknie wygląda Twoja sałatka i pewnie jest bardzo smaczna.
    Polecam też z kiszonek szparagi zielone.dolne części bez główek.Są przepysznie chrupiące.szkoda że szparagi tak krótko są dostępne.Zdjęcie moich szparagów umieściła Ula na swoim blogu
    http://kiszonki.blogspot.com/2017/06/trzy-nieudane-kiszonki.html
    Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na pewno kiszone szparagi są pyszne, ale rezygnacja ze zjedzenia ich natychmiast... hmmm... przekracza moje siły ;-) póki co... Tobie Elżusiu, gratuluję pięknej kiszonki! Zdjęcie mnie nawet nieco kusi, ale na widok świeżych szparagów wciąż nie mogę się zmobilizować do cierpliwości :-/ Szkoda, że nie mogę spróbować czyjegoś dzieła w tym temacie, może by mnie skusiły... ;-) serdecznie pozdrawiam również!

      Usuń
  2. Ooooooooo jeszcze kopru nie kisiłam , a kusi ta twoja wersja

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Takie kuszenie nie obciąża mi sumienia ;-) Faktycznie smak kopru bardzo się zmienia, pozostaje delikatna anyżkowa smuga w ciekawej kiszonce :-D

      Usuń

Prześlij komentarz

Witaj, będzie mi bardzo miło, jeśli zostawisz krótki komentarz. Odpowiem na każde pytanie, choć może będę musiała w różnych źródłach poszukać rzeczowej odpowiedzi :-)

ulubione posty czytelników

Naturalny chleb z samej komosy ryżowej

Ponad dwa lata temu  w blogosferze dostrzegłam interesujący pomysł przygotowania chleba z samej kaszy gryczanej. Brzmiało absurdalnie, ale opis + zdjęcia wyglądały przekonująco. Jednak brak wyraźnej potrzeby pieczywa bezglutenowego i umiłowanie żytniego na zakwasie spowodował spostponowanie zainteresowania. Przyznam też, że biała kasza gryczana (niepalona) nie należała do moich ulubionych... Paloną z przyrumienioną cebulką i kubkiem naturalnego jogurtu roślinnego do dziś jadam z sentymentem wspominając stare dobre czasy . Nadszedł jednak czas rozstania się z glutenem i zaczęły się eksperymenty z pieczywem bezglutenowym. Poszedł w ruch zakwas gryczany na wodzie z kiszonek (zrobiony najpierw na potrzeby działu zdrowia KADS  klik , dokładnie opisany później tutaj  klik ), zaplątał się też chlebuś na drożdżach ( klik ) aż doszedł i wspomniany z samej kaszy niepalonej ( klik ). Chyba najprzyjemniejszy w przygotowaniu i jeden ze smaczniejszych, jakie jadam. Ale jakoś nie potrafię pozostać p

Ulubione śniadanie i o toksyczności siemienia lnianego słów kilka

Dobre śniadanie to podstawa. Moje musi być zdrowe, kolorowe i... smaczne. Rankiem z przyjemnością wstaję, gdy czeka na mnie ulubiona nocna owsianka. Mam swoje ulubione kompozycje smakowe, ale lubię tez nowości. Korzystam z nietypowych owoców, nasion, płatków, żeby urozmaicić codzienne menu. Lubię też poznawać nowości. Jednak nie całkiem jak leci... Wybieram sobie uważnie, z namaszczeniem. Lubię celebrować swoje odkrycia i z pełną "kolumbowską" świadomością rozsmakowywać się, odszukiwać znajome i zupełnie nowe akcenty. Przyjemność jedzenia w pełnym tego słowa znaczeniu. Nie sposób oprzeć się uczuciu cudownej wdzięczności za takie bogactwo. Tej śnieżnej wiosny spotkałam się z tamarillo. Egzotyczny owoc bardziej przypominający pomidora niż śliwkę, choć z zewnątrz wygląda jak śliwka właśnie. Rok temu już go próbowałam. Na kromce chleba. Jednak tym wyglądał, jakby chciał zanurkować w ... owsiance. Przystałam na ten kaprys, owoc kupiłam (przy okazji walcząc zawzięcie z kasjerką o

Bułeczki jaglane drożdżowe żółciutkie...!

Przeczytałam ofertę piekarni bezglutenowej: jaglane bułeczki wytrawne w smaku. Wystarczyło... To można z samej mąki jaglanej bułeczki drożdżowe zrobić? Trzymają kształt??? Musiałam spróbować! Spróbowałam. Wsiąkłam. Ugotowana jestem na mięciutko tak, jak bułeczki upiekły się na żółciutko ;-) Fenomenalne... Z pozoru wyglądają topornie, ale po przekrojeniu objawia się ich niesamowity kolor i cudowna miękkość... Smak delikatny, pasujący do słodkich mazidełek, ostrych sosów (nasączają się rewelacyjnie) i wytrawnych past, pasztetów. Najlepsze są w kilka godzin po upieczeniu. Na drugi dzień nieco twardsze z zewnątrz, na trzeci...cóż, lepiej już po jednej dobie przechowywać je w lodówce. Zniknie chrupiąca chrupkość, ale pozostanie miękkość. Niemniej, robię po kilkanaście małych i wystarcza na dwa dni. Są one jak wszystkie szybkie wypieki:  szybko się przygotowuje, więc szybko trzeba zjeść ;-) Jeśli jednak coś Wam zostanie, nie martwcie się. Niedługo wrzucę przepis na najsmaczniejszy śliwkowy d

Jak obniżyć indeks glikemiczny... zdrowo...

Uwaga, dzisiaj będzie sporo do czytania. Temat niezwykle interesujący w kontekście zalewu propagowanymi dietami w stylu keto, posądzającymi węglowodany o wszystko, co najgorsze. A to przecież o IG idzie ... Mam nadzieję, że i do celu dojdzie ... my. .. Myślałam o podzieleniu tego posta na kilka części, ale chyba wygodniej będzie podać wszystko w jednym miejscu, żeby nie trzeba było później skakać po kilku postach, żeby zminimalizować ryzyko wszamania niekorzystnych zestawień kulinarnych. Jest tych informacji trochę, bo temat mi baaaardzo bliski, przetrawiony/przyswojony/sprawdzany przez ostatnie 10 lat z organicznej potrzeby własnej. Czyli jak zawsze: piszę to, co przeżyłam i sprawdziłam na sobie i bliskich :-D To startujemy: Dieta Low GI czyli o niskim indeksie glikemicznym ,   stała się popularna kilka lat temu. Ostatnio nieco mniej się o niej mówi. Hm, wśród ludzi chyba nic nie trwa wiecznie. Dotyczy to również modnych diet ;-) Jednak wpływ indeksu glikemicznego spożywanych

Chleb łubinowy z makiem

Pasja chlebowo - piekarnicza trwa. Przynajmniej u mnie. Wiecie, jak to jest. Człek się dorwie do fajnej receptury, kubki smakowe podrygują w oczekiwaniu na nowości, więc kombinuje, próbuje, eksperymentuje a tyle radochy ta pasja przynosi! Druga rzecz to zakwasowe odpady ... Rosnący zakwas wymaga dokarmiania. Najlepiej w stosunku 1:1:1 zakwas działający : woda : mąka. Dokarmiam go raz lub dwa razy dziennie, zależnie od temperatury. Teraz prosta matematyka: dzień 1. mam 50 g zakwasu i dokarmiam 50 g wody i 50 g mąki, otrzymuję 150 g; dzień 2. mam 150 g zakwasu, dokarmiam 150 g wody, 150 g mąki, otrzymuję 450 g; dzień 3. mam 450 g zakwasu, dokarmiam... i otrzymuję 1350 g!!! Po co mi półtora litra zakwasu? Na wypiek 4 kilowego bochenka???? Do piekarnika może by nawet wlazł, ale kiedy byśmy go przejedli? I tak co 3 dni??????  Gołym okiem widać, że ani chybi trzeba co dwa, ostatecznie trzy dni, odrzucać pewne ilości bąbelkujacego cuda zostawiając sensowną ilość 50 g zakwasu do podhodowania.