Naturalny chleb z samej komosy ryżowej

Ponad dwa lata temu  w blogosferze dostrzegłam interesujący pomysł przygotowania chleba z samej kaszy gryczanej. Brzmiało absurdalnie, ale opis + zdjęcia wyglądały przekonująco. Jednak brak wyraźnej potrzeby pieczywa bezglutenowego i umiłowanie żytniego na zakwasie spowodował spostponowanie zainteresowania. Przyznam też, że biała kasza gryczana (niepalona) nie należała do moich ulubionych... Paloną z przyrumienioną cebulką i kubkiem naturalnego jogurtu roślinnego do dziś jadam z sentymentem wspominając stare dobre czasy. Nadszedł jednak czas rozstania się z glutenem i zaczęły się eksperymenty z pieczywem bezglutenowym. Poszedł w ruch zakwas gryczany na wodzie z kiszonek (zrobiony najpierw na potrzeby działu zdrowia KADS klik, dokładnie opisany później tutaj klik), zaplątał się też chlebuś na drożdżach (klik) aż doszedł i wspomniany z samej kaszy niepalonej (klik). Chyba najprzyjemniejszy w przygotowaniu i jeden ze smaczniejszych, jakie jadam. Ale jakoś nie potrafię pozostać przy starych sprawdzonych przepisach i dusza odkrywcy (słodzę sobie? może troszeczkę... 😉) gna w stronę nowych smaków, możliwości... Po prostu: lubię tę robotę... Jeśli kasza gryczana tak pięknie fermentuje w stronę użytkowo-piekarniczą, to z stanie się z innymi zbożami? Z których da się przygotować podobny wypiek? Poszły w ruch dwa: ryż i komosa. Dlaczego akurat te? Po pierwsze, są bezglutenowe. Po drugie, z ryżu widziałam robienie jogurtu a z komosy sama robiłam genialny rejuvelac (klik) a potem z niego roślinne serki (wyborne w smaku!) klik. Tak więc fermentacja wypróbowana i była szansa na coś fajnego. Obawiałam się jedynie spójności otrzymanego wypieku. Dodatek chia  miał zabezpieczyć zwartą konsystencję. Jak wyszło? Sami zobaczcie:

Genialny pod względem wyglądu (tu z piernikowym masłem orzechowym), z chrupiącą skórką, pulchny i wilgotny w środku, kolor... żółty (nie mam pojęcia dlaczego... jeśli przychodzi Wam do głowy jakieś wyjaśnienie, podzielcie się nim w komentarzach, proszę ) i wyraźny smak. Świeżość i wilgoć utrzymuje dobrych kilka dni! Czy bez chia chleb się rozsypie? Nie wiem... Komosa za droga i za smaczna, by ryzykować marnację... Najwyraźniej jestem... hmmm... oszczędnym odkrywcą... 

NATURALNY CHLEB Z KOMOSY RYŻOWEJ

2 szklanki komosy ryżowej białej

1 szklanka wody

½ szklanki wody z domowej kiszonki (u mnie koper włoski, ale może być ogórki kiszone, kapusta, seler, pietruszka, pasternak)

2 łyżki chia

0 - ½ łyżeczki soli (zależnie od stopnia słoności wody z kiszonki)

1 dzień wieczorem:

Komosę dokładnie wypłukać na bardzo gęstym sicie (ziarenka są malutkie) pod bieżącą wodą.

Zalać jedną szklanką przegotowanej (lub filtrowanej albo źródlanej) wody, przykryć pokrywką i odstawić.

2 dzień rano:

Gdy napęcznieje dolać wodę z kiszonki, wymieszać, przykryć i odstawić.

3 dzień rano:

Powinien podnieść się poziom wody, ziarna unosić się częściowo w płynie, większość z nich powinna kiełkować a na powierzchni powinna być widoczna delikatna piana.

Ziarna sfermentowały czyli powstało dużo mikroorganizmów (naturalny zakwas), które potrafią sprawić, że chleb wyrośnie.

Całość zmiksować z solą dość dokładnie, dodać chia, wymieszać.

Ciasto przełożyć do wysmarowanej olejem kokosowym foremki (używam silikonowej, więc nie muszę smarować olejem) i odstawić do piekarnika z włączoną lampką do wyrośnięcia.

3 dzień po południu:

Włączyć piekarnik na 180⁰C i piec 1 godzinę od chwili osiągnięcia wymaganej temperatury ( u mnie to trwa ok. 4 minuty).

Ostudzić na kratce.

UWAGI:

1. Ziarno musi być zdrowe i naturalne, co łatwo sprawdzić kiełkując malutką porcję. Jeśli kiełkuje zdecydowana większość ziaren po jednym dniu, można używać do pieczenia chleba.

2. Podane czasy są orientacyjne, które sprawdzają się w moje kuchni. Pierwszy raz należy obserwować przebieg fermentacji i zapach, ponieważ w każdym domu (nawet w różnych miejscach domu) fermentacja przebiega w innym tempie.

3. Latem wystarcza krótszy czas. Zimą może się on nieco wydłużyć, zależnie od temperatury w pomieszczeniu.

4. a. Jeśli ziarna po napęcznieniu zaczynają przykro pachnieć WYRZUCIĆ!

Fermentacja poszła w niepożądanym kierunku i zaczął się proces gnicia...

4. b. Jeśli ziarna nie kiełkują i poziom płynu się nie podnosi po napęcznieniu ziaren, lepiej komosę ugotować, bo najprawdopodobniej za chwilę zacznie się gnicie a szkoda potem ziarna wyrzucać.
5. Aby zminimalizować ryzyko fiaska najlepiej naczynie do moczenia wyparzyć... u mnie wystarcza umycie w zmywarce... ale my używamy ekologicznych środków do zmywarki, żeby jakieś chemiczne paskudztwa się po naczyniach nie pałętały ;-)