Profilaktyczna herbatka z tymianku i cytryny

Ale się porobiło... wydawało się, że posiedzimy ze trzy tygodnie i luz. A to chyba troszkę dłużej zajmie... Ileż można siedzieć w domu??? Nawet nie można, bo rodziców trzeba zaopatrzyć w różności, o które sami nie mogą zadbać. Nawet będąc w grupie podwyższonego ryzyka, trzeba się ekspediować poza bezpieczne własne cztery kąty. Cóż, stawiam więc na profilaktykę dubeltowo. Znaczy poza zwykłym zdrowym jedzeniem, które się bardzo dobrze sprawdza w zwykłych warunkach, włączam zabiegi i preparaty ekstra. Nie, nie kupuję wyciągów brumbrumekstra, ani kapsułek bumbumbum. Zbieram świeże pierwsze zioła w pobliskim lesie i swoim ogrodzie, skubię zioła z kuchennych doniczek, z których robię koktajle i herbatki. Zaskakująco smaczne są. Nie trzeba się umartwiać, hurra! Po raz milionowy odkrywam, że naprawdę zdrowe jest naprawdę smaczne. Prawda w ogóle jest miła wielowymiarowo. I piękna...

HERBATKA TYMIANKOWO - CYTRYNOWA

1 litr

świeży tymianek około kilkunastu młodych przyrostów

2 cm kawałek obciętej cieniutko nożem skórki cytrynowej

Zioło i skórkę zalewam wrzatkiem, przykrywam i odstawiam na kwadrans.

Można dosłodzić, jeśli potrzebujecie, choć mnie smakuje bez słodzenia.

Ziołowe napary od wieków były stosowane dla wzmocnienia, leczenia i łagodzenia przykrych objawów. Zielarze i zielarki były traktowane raz z szacunkiem graniczącym z uwielbieniem, a raz ze strachem prowadzącym do ostracyzmu. Czasem za swoją wiedzę płacili najwyższą cenę. Właściwie nie tyle samą wiedzę, co korzystanie z niej dla dobra innych. Dopóki siedzieli cicho i trzymali wiedzę tylko dla siebie, mieli spokój. Gdy pomagali innym, zaczynały się kłopoty. A jednak wciąż pomagali. Tak to już jest, że trudno nie dzielić się, gdy ktoś obok w potrzebie. To ludzkie jest, życzliwością zwane, czasem sumieniem, czasem sercem. Jak zwał, tak zwał. Nijak jednak nie pozwala milczeć i trzymać dla siebie. Znacie to, prawda? Dzięki zapaleńcom zielarzom i my, nieuczeni w tej dziedzinie, wiemy już, że tymianek to super zioło. Przyprawa lecznicza. Egipcjanie stosowali tymianek przy balsamowaniu zwłok, starożytni Grecy używali tymianku do... kadzideł świątynnych wierząc, że w ten sposób przydają sobie odwagi. Co do tych właściwości, trudno się wypowiadać. Już natomiast ich praktyka kąpieli w tymiankowych naparach okazuje się wciąż bardzo przydatna przy chorobach skórnych czy układu moczowego. Rozpowszechnili tymianek Włosi używając go do higieny pomieszczeń i jako dodatek aromatyczny do likierów i serów. W średniowieczu (o mroki przemroczne...) zgromadziły się chyba wszystkie czarowne przekonania, bo spalany w czasie pogrzebu miał ułatwiać zmarłemu przejście do innej rzeczywistości, walczącym miał (wzorem greckiej spuścizny) dodawać odwagi. Dodatkowo tymianek miał odganiać koszmary nocne, gdy był ładowany hojnie pod poduchy. Z pewnością odganiał skutki średniowiecznego wstrętu do higieny, bo spać sie musiało przyjemnie będąc otulonym tymiankowym aromatem zamiast codziennego... hmmm... aromatu... średniowiecza... Ale rozmaitość...

Dzisiaj tymianek stanowi niezastąpiona składową wschodniego za'ataru, mieszanki ziół prowanslaskich czy tradycyjnego francuskiego bouquet garni, bowiem ułatwia trawienie, szczególnie tłustszych frykasów mięsnych. Dzięki swoim właściwościom bakteriobójczym stał się składnikiem również płynów do płukania ust a także okazał się niezawodny w leczeniu stanów zapalnych przy braku antybiotyków klik. Zresztą tak był wykorzystywany właśnie przez dzielnych zielarzy i zielarki. Działa wykrztuśnie i rozkurczowo (któż nie pamięta smaku tussipect'u z dzieciństwa!) i ściągająco (maseczki do tłustej cery czy szamponów). Wątroba czy żołądek dokucz? warto wziąć pod uwagę tymianek. Przy jelitowych rewolucjach (biegunkach, zaparciach i niestrawnościach) jest niezastąpiony, a wszak w jelitach siedzi (bądź akurat wyszła się przewietrzyć, gdy w jelitach tłoczno) nasza odporność. Warto więc dzisiaj sięgnąć po stary dobry tymianek i chlapnąć sobie herbatkę. Z olejkiem cytrynowym ze skórki zadziała dubeltowo.