Przejdź do głównej zawartości

Zupa groszkowa z porem i lnem

Obsesja lniana chyba ze mnie wychodzi. Cóż robić, gdy człek tak urzeczony jego wartościami odżywczymi i kulinarnymi? Te omegi, błonniki (rozpuszczalny i nierozpuszczalny), prebiotyki, białko, lignany. Prawdziwe superfood. Nie zawsze tak było. W domu rodzinnym czasem popijałam kupiony w aptece, produkowany w Poznaniu. Tata dbał, by w domu był zawsze zapas takiego zmielonego. Wtedy nie wiedziałam, że to wersja odtłuszczona. Dzisiaj bardziej zwracam uwagę na takie szczegóły. Odtłuszczony używam, gdy potrzebuję jedynie zagęszczacz a sama mielę na świeżo, gdy są mi te omegi potrzebne. W zupie omegi niezbędne, a zmiksowanie gwarantuje jeszcze kremową konsystencję. I nie potrzebuję żadnej śmietanki :-)


ZUPA  Z ZIELONEGO GROSZKU I PORA Z LNEM
6 porcji

2 cebule
2 gałązki selera naciowego
1 por
700 g mrożonego zielonego groszku
1 średni ziemniak
5 ząbków czosnku
pół cyrtyny - sok
2 łyżki złotego siemienia lnianego
1 - 2 łyżki sosu sojowego Tamari
1 piramidka do rosołu z Lidla lub przyprawa warzywna
1 łyżeczka kolendry
1 łyżeczka gorczycy żółtej
1 łyżeczka tymianku
1 l wody

Do sporego garnka o grubym dnie wrzucić kolendrę i gorczycę, delikatnie podprażyć (uwaga, strzela!). Razem z zawartością piramidki zmiażdżyć w moździeżu lub zmielić grubo.
Do tego samego garnka nieco już przestudzonego wrzucić pokrojoną cebulę wraz ze zmiażdżonymi przyprawami i prażyć na małym ogniu minutę mieszając.
Podlać 2 łyżkami wody, odkleić ewnetualne zrumienione resztki od dna.
Dodać pokrojony w kostkę ziemniak, lekko posolić i mieszając dusić 2 minuty.
Dodać groszek, pokrojony seler, por, sos sojowy, tymianek i wodę. 
Gotować 20 minut.
Dodać len, czosnek i gotować do miękkości groszku.
Zakwasić sokiem z cytryny i zmiksować do ulubionej konsystencji. Ja miksuję całość z grubsza, połowę odlewam do pojemnika i tą część miksuję na bardzo gładko, łączę obie części i zagotowuję.
Podaję z kleksem jogurtu sojowego, posypane posiekanymi świeżymi warzywami lub pieczonymi pieczarkami, bakłażanem, selerem,... zieleniną. Do tego pajda chleba lub tosty i obiad na wypasie.

100g zupy to 58kcal
0.5g tłuszczu
5.5g węglowodanów
2.5g białka

obliczone za pomocą aplikacji vitascale


Sposób zagęszczania zupy czy sosu przez miksowanie jej/jego części jest stary jak świat. I jak stary świat zlekceważony, odkąd pojawiła się powszechna dostępność śmietany. Choć we włoskich zupach miksowanie czy zgniatanie/ucieranie części jest nadal praktykowane. Innym sposobem jest rozgotowywanie części składników, co wykorzystuje się np. przy indyjskim curry czy naszej swojskiej grochówce. Czasem dodaje się rozdrobniony czerstwy chleb dokładnie w tym samym celu (np. ribollita, gazpacho czy polska wodzionka). Ja ostatnimi czasy miksuję białą kaszę gryczaną z lnem na mleczko i wlewam do gotującej się potrawy. Zagęszcza skutecznie i wzbogaca o wartościowe składniki (omega 3, krzem, rutyna). Dobrze też zadziałają płatki drożdżowe, choć musi być ich słuszna ilość. Jak widać sposobów jest sporo, tylko wybierać stosownie do potrzeb i upodobań.

Komentarze

ulubione posty czytelników

Naturalny chleb z samej komosy ryżowej

Ponad dwa lata temu  w blogosferze dostrzegłam interesujący pomysł przygotowania chleba z samej kaszy gryczanej. Brzmiało absurdalnie, ale opis + zdjęcia wyglądały przekonująco. Jednak brak wyraźnej potrzeby pieczywa bezglutenowego i umiłowanie żytniego na zakwasie spowodował spostponowanie zainteresowania. Przyznam też, że biała kasza gryczana (niepalona) nie należała do moich ulubionych... Paloną z przyrumienioną cebulką i kubkiem naturalnego jogurtu roślinnego do dziś jadam z sentymentem wspominając stare dobre czasy . Nadszedł jednak czas rozstania się z glutenem i zaczęły się eksperymenty z pieczywem bezglutenowym. Poszedł w ruch zakwas gryczany na wodzie z kiszonek (zrobiony najpierw na potrzeby działu zdrowia KADS  klik , dokładnie opisany później tutaj  klik ), zaplątał się też chlebuś na drożdżach ( klik ) aż doszedł i wspomniany z samej kaszy niepalonej ( klik ). Chyba najprzyjemniejszy w przygotowaniu i jeden ze smaczniejszych, jakie jadam. Ale jakoś nie potrafię pozostać p

Chleb z soczewicą o chrupiącej skórce beglutenowy

Nie samym chlebem człowiek żyje. .. czyli chleb też potrzebny, tak? Tak. Przynajmniej mnie. Francuzi konczą posiłki kawałkiem sera a ja kawałkiem chleba. Koniecznie ze skórką. Najlepiej samą skórką. Rodzinka nie raz się o tym przekonała, gdy zastawała w koszyczku na pieczywo dziwnie wygladającą kostkę miękiszu zupełnie pozbawioną skórki. Wybaczają, bo też i ja jestem w rodzince największym amatorem chlebowych skórek. Chleby zaczęłam piec ponad 20 lat temu i nie przestałam do dziś. Zmieniały się rodzaje używanych ziaren. Modyfikacjom poddały się techniki. Odkryłam różnorodne naczynia do wypieku. Kilka razy piekłam nawet w... doniczkach. Kupiłam specjalnie nieduże, gładkie, o kształcie umożliwiającym wygodne wysunięcie pieczywa po pieczeniu. Moimi ulubionymi zostały żeliwne garnki i stalowe, emaliowane formy odporne na temperaturę do 600 ⁰C. Ze wskazaniem jednak na garnki. W nich chleby pięknie rosną, mają chrupiącą skórkę, miękki miękisz i dłużej utrzymują świeżość. No i nie trzeba pra

Tortilla z komosy czyli ziarno w roli głównej

Ziarno w roli głównej . Kiedyś podstawa menu. W postaci placków, klusek, kasz, mamałygi w przeróznych wersjach. U nas niegdyś był to podpłomyk z żyta, gryki, potem orkiszu. No tak kieeeeedyś. Teraz wszędzie króluje pszenica. W piekarniach podpłomyki pszenne, bułki pszenne (czasem z dodatkiem żyta), pierogi pszenne (bywają ostatnio gryczane czyli z dodatkiem kilkuprocentowym gryki...), naleśniki pszenne. Ba! Tortille (klasycznie z kukurydzy) też pszenne. Lavasze pszenne. Ciabatty pszenne. Wszędzie pszenica. Zdominowała każdy talerz i każdą (prawie) potrawę. Im więcej jej spotykam, tym wiekszą mam ochotę, by pokazywać alternatywy dla pszenicy. Przecież taka wszechobecność jednego ziarna odbiera radość smakowania różnorodności. Ze zdrowotnego punktu widzenia też nieciekawie. Żaden organizm nie wytrzyma tak jednostronnej diety. Nietolerancje pokarmowe czekają u progu. Jeśli też widząc tą monotonię, macie ochotę na większą rozmaitość, polecam spróbować tortilli z komosy. Wiem, ziarno nie n

Jak obniżyć indeks glikemiczny... zdrowo...

Uwaga, dzisiaj będzie sporo do czytania. Temat niezwykle interesujący w kontekście zalewu propagowanymi dietami w stylu keto, posądzającymi węglowodany o wszystko, co najgorsze. A to przecież o IG idzie ... Mam nadzieję, że i do celu dojdzie ... my. .. Myślałam o podzieleniu tego posta na kilka części, ale chyba wygodniej będzie podać wszystko w jednym miejscu, żeby nie trzeba było później skakać po kilku postach, żeby zminimalizować ryzyko wszamania niekorzystnych zestawień kulinarnych. Jest tych informacji trochę, bo temat mi baaaardzo bliski, przetrawiony/przyswojony/sprawdzany przez ostatnie 10 lat z organicznej potrzeby własnej. Czyli jak zawsze: piszę to, co przeżyłam i sprawdziłam na sobie i bliskich :-D To startujemy: Dieta Low GI czyli o niskim indeksie glikemicznym ,   stała się popularna kilka lat temu. Ostatnio nieco mniej się o niej mówi. Hm, wśród ludzi chyba nic nie trwa wiecznie. Dotyczy to również modnych diet ;-) Jednak wpływ indeksu glikemicznego spożywanych

Bułeczki jaglane drożdżowe żółciutkie...!

Przeczytałam ofertę piekarni bezglutenowej: jaglane bułeczki wytrawne w smaku. Wystarczyło... To można z samej mąki jaglanej bułeczki drożdżowe zrobić? Trzymają kształt??? Musiałam spróbować! Spróbowałam. Wsiąkłam. Ugotowana jestem na mięciutko tak, jak bułeczki upiekły się na żółciutko ;-) Fenomenalne... Z pozoru wyglądają topornie, ale po przekrojeniu objawia się ich niesamowity kolor i cudowna miękkość... Smak delikatny, pasujący do słodkich mazidełek, ostrych sosów (nasączają się rewelacyjnie) i wytrawnych past, pasztetów. Najlepsze są w kilka godzin po upieczeniu. Na drugi dzień nieco twardsze z zewnątrz, na trzeci...cóż, lepiej już po jednej dobie przechowywać je w lodówce. Zniknie chrupiąca chrupkość, ale pozostanie miękkość. Niemniej, robię po kilkanaście małych i wystarcza na dwa dni. Są one jak wszystkie szybkie wypieki:  szybko się przygotowuje, więc szybko trzeba zjeść ;-) Jeśli jednak coś Wam zostanie, nie martwcie się. Niedługo wrzucę przepis na najsmaczniejszy śliwkowy d