Przejdź do głównej zawartości

Rokitnik w jaglance w towarzystwie gruszki czyli na złoto!

Targi Natura Food w Łodzi odwiedziłam pierwszy raz w zeszłym roku. Wielość wystawców nieco mnie oszołomiła... ale i zmotywowała do oglądania podobnych wystaw w różnych (głównie bliższych dystansem ;-)) innych w interesującym mnie temacie. Przez ten czas zdążyłam ochłonąć, poznać producentów, dystrybutorów, ale i jakość większości produktów. W tym roku więc przyjechałam głównie obejrzeć pokaz kulinarny... Cóż... Rozmiar tegorocznej imprezy znów mnie zaskoczył. Oszołomić było trudno po zdobytym doświadczeniu, ale wypatrzyłam kilka niezwykle interesujących stoisk. Po zakupach zaczęłam testować i oto pierwszy produkt, który przykuł moją uwagę unikalnością, ale i smakiem. Susz z soku owoców rokitnika. Piłam sok, próbowałam olej, nawet robię sobie doskonały krem do ciała na jego bazie. Aromat ma intensywny, smak...w sumie znajduje swoje miejsce głównie w kremie ;-) Jednak susz soku ukryty pod nazwą "Złoto z rokitnika" okazał się kwaskowy (wszak to rokitnik!), ale i delikatnie słodki, przyjemnie (sic!) aromatyczny. Według informacji ze stoiska zawartość witaminy C jest w nim niezwykle wysoka ze względu na sposób suszenia za pomocą niskiego ciśnienia. Można jeść go po prostu łyżeczką, stosować jako posypkę lub rozpuszczać w wodzie czy soku. Mnie bardzo smakuje wprost z łyżeczki, ale dodany do jaglanki z gruszką nie dopuścił, bym zjadła na śniadanie cokolwiek więcej, bo nie chciałam zagłuszyć śladów jej smaku niczym absolutnie!


JAGLANKA Z GRUSZKĄ, TAHINI I ROKITNIKIEM
1 porcja (moja porcja, żeby zdziwienia nie było...)

1 szklanka ugotowanej kaszy jaglanej (najsmaczniejsza świeżo ugotowana)
1 szklanka mleka sojowego
1 dojrzała gruszka (u mnie Patron lub Konferencja)
1 łyżka tahini (robiłam domową wg przepisu Jadłonomii i to ma znaczenie...spore...)
1 czubata łyżeczka "Złota z rokitnika"
2 łyżki mielonego siemienia lnianego złotego (żaden inny nie wygląda tak szlachetnie ;-))

Gruszkę umyć, pokroić w kostkę usuwając jedynie twarde wnętrzności i ogonek.
Wymieszać wszystkie składniki do zgęstnienia (len doskonale się wchłania tylko zmielony).
Odstawić na kwadrans i rozkoszować się unikalnym smakiem...
...rokitnika w formie niezwykle przyjaznej podniebieniu...


A oto bohater wpisu: Złoto z rokitnika - susz owocowy - ekstrakt 7 : 1




Komentarze

ulubione posty czytelników

Chleb z soczewicą o chrupiącej skórce beglutenowy

Nie samym chlebem człowiek żyje. .. czyli chleb też potrzebny, tak? Tak. Przynajmniej mnie. Francuzi konczą posiłki kawałkiem sera a ja kawałkiem chleba. Koniecznie ze skórką. Najlepiej samą skórką. Rodzinka nie raz się o tym przekonała, gdy zastawała w koszyczku na pieczywo dziwnie wygladającą kostkę miękiszu zupełnie pozbawioną skórki. Wybaczają, bo też i ja jestem w rodzince największym amatorem chlebowych skórek. Chleby zaczęłam piec ponad 20 lat temu i nie przestałam do dziś. Zmieniały się rodzaje używanych ziaren. Modyfikacjom poddały się techniki. Odkryłam różnorodne naczynia do wypieku. Kilka razy piekłam nawet w... doniczkach. Kupiłam specjalnie nieduże, gładkie, o kształcie umożliwiającym wygodne wysunięcie pieczywa po pieczeniu. Moimi ulubionymi zostały żeliwne garnki i stalowe, emaliowane formy odporne na temperaturę do 600 ⁰C. Ze wskazaniem jednak na garnki. W nich chleby pięknie rosną, mają chrupiącą skórkę, miękki miękisz i dłużej utrzymują świeżość. No i nie trzeba pra

Naturalny chleb z samej komosy ryżowej

Ponad dwa lata temu  w blogosferze dostrzegłam interesujący pomysł przygotowania chleba z samej kaszy gryczanej. Brzmiało absurdalnie, ale opis + zdjęcia wyglądały przekonująco. Jednak brak wyraźnej potrzeby pieczywa bezglutenowego i umiłowanie żytniego na zakwasie spowodował spostponowanie zainteresowania. Przyznam też, że biała kasza gryczana (niepalona) nie należała do moich ulubionych... Paloną z przyrumienioną cebulką i kubkiem naturalnego jogurtu roślinnego do dziś jadam z sentymentem wspominając stare dobre czasy . Nadszedł jednak czas rozstania się z glutenem i zaczęły się eksperymenty z pieczywem bezglutenowym. Poszedł w ruch zakwas gryczany na wodzie z kiszonek (zrobiony najpierw na potrzeby działu zdrowia KADS  klik , dokładnie opisany później tutaj  klik ), zaplątał się też chlebuś na drożdżach ( klik ) aż doszedł i wspomniany z samej kaszy niepalonej ( klik ). Chyba najprzyjemniejszy w przygotowaniu i jeden ze smaczniejszych, jakie jadam. Ale jakoś nie potrafię pozostać p

Tortilla z komosy czyli ziarno w roli głównej

Ziarno w roli głównej . Kiedyś podstawa menu. W postaci placków, klusek, kasz, mamałygi w przeróznych wersjach. U nas niegdyś był to podpłomyk z żyta, gryki, potem orkiszu. No tak kieeeeedyś. Teraz wszędzie króluje pszenica. W piekarniach podpłomyki pszenne, bułki pszenne (czasem z dodatkiem żyta), pierogi pszenne (bywają ostatnio gryczane czyli z dodatkiem kilkuprocentowym gryki...), naleśniki pszenne. Ba! Tortille (klasycznie z kukurydzy) też pszenne. Lavasze pszenne. Ciabatty pszenne. Wszędzie pszenica. Zdominowała każdy talerz i każdą (prawie) potrawę. Im więcej jej spotykam, tym wiekszą mam ochotę, by pokazywać alternatywy dla pszenicy. Przecież taka wszechobecność jednego ziarna odbiera radość smakowania różnorodności. Ze zdrowotnego punktu widzenia też nieciekawie. Żaden organizm nie wytrzyma tak jednostronnej diety. Nietolerancje pokarmowe czekają u progu. Jeśli też widząc tą monotonię, macie ochotę na większą rozmaitość, polecam spróbować tortilli z komosy. Wiem, ziarno nie n

Bułeczki jaglane drożdżowe żółciutkie...!

Przeczytałam ofertę piekarni bezglutenowej: jaglane bułeczki wytrawne w smaku. Wystarczyło... To można z samej mąki jaglanej bułeczki drożdżowe zrobić? Trzymają kształt??? Musiałam spróbować! Spróbowałam. Wsiąkłam. Ugotowana jestem na mięciutko tak, jak bułeczki upiekły się na żółciutko ;-) Fenomenalne... Z pozoru wyglądają topornie, ale po przekrojeniu objawia się ich niesamowity kolor i cudowna miękkość... Smak delikatny, pasujący do słodkich mazidełek, ostrych sosów (nasączają się rewelacyjnie) i wytrawnych past, pasztetów. Najlepsze są w kilka godzin po upieczeniu. Na drugi dzień nieco twardsze z zewnątrz, na trzeci...cóż, lepiej już po jednej dobie przechowywać je w lodówce. Zniknie chrupiąca chrupkość, ale pozostanie miękkość. Niemniej, robię po kilkanaście małych i wystarcza na dwa dni. Są one jak wszystkie szybkie wypieki:  szybko się przygotowuje, więc szybko trzeba zjeść ;-) Jeśli jednak coś Wam zostanie, nie martwcie się. Niedługo wrzucę przepis na najsmaczniejszy śliwkowy d

Chleb bezglutenowy z jaglanki

Mąki jaglanej nie kupuję. Wolę zmielić sama kaszę jaglaną. Wiem, co wrzucam do młynka i wiem, z czego chleb czy inne cudeńka piekę. To zresztą dotyczy wielu produktów. Jednak w przypadku kaszy jaglanej chodzi o coś więcej.  Otóż kasza jaglana, choć fenomenalnie zdrowa, ma swój ukryty feler (któż go nie ma???) - jest nim stosunkowo niewielka zawartość błonnika i związany z tym faktem dość wysoki indeks glikemiczny. Nie jestem pewna dlaczego, ale "sklepowe" mąki mają błonnika jeszcze mniej, więc ich indeks rośnie dodatkowo... Mąka zmielona zaś w domu nie jest ograbiona z żadnego składnika właściwego kaszy, stąd wyższy Ig wynika jedynie ze stopnia rozdrobnienia.. Sama jaglanka zawiera również pewną ilość tłuszczów. Zdrowych, ale... jak to tłuszcze: jełczejących w czasie przechowywania. W kaszy zmielonej jełczeją szybciej, więc producenci albo tłuszcz starają się usunąć dla przedłużenia terminu ważności, bądź... kupujemy gorzką mąkę... Namawiam więc do wykorzystania blenderów i