Rustykalne batatowo - jaglane kołoczyki z patelni w dwóch smakach

Kołocze chyba każdemu z nas kojarzą się z innym ciachem. Zależnie od... no właśnie, od czego?

 

Nie przepadałam nigdy za podróżami. To znaczy, sama jazda samochodem, pociągiem, była zawsze relaksująca i miła. Nie myślę teraz oczywiście o powrocie do domu w godzinach szczytu, kiedy to zmęczeni i spoceni współmęczennicy rozsiewają wokół aurę irytacji i potu. Myślę raczej o wielogodzinnym zatapianiu się w spokojną lekturę ulubionej książki albo w marzenia, które być może kiedyś się spełnią. Albo bacznym przyglądaniu się zmieniającemu się widokowi za oknem, próbując przy tym zapamiętać jak najwięcej, bo a nóż widelec ta znajomość się kiedyś przyda, kto wie (taki spadek po intensywnej lekturze książek o Panu Samochodziku)... Jednak ostatnie lata mego żywota zostały wypełnione intensywnymi wyjazdami. Czasem na kilkusetkilometrowe odległości. Czasem jako kierowca, czasem pasażer. Zazwyczaj jednak widoki za oknem interesowały mnie o tyle, że powrót znaną trasą przebiega zwyczajnie szybciej (taki fenomen, zauważyliście?). Gdy natomiast miałam szansę zatopić się w lekturze, były nią zwykle materiały do czekającego mnie spotkania. Nici z Samochodzika w wersji dla bloggerów kulinarnych z fotkami w tle czyli książkach o fotografii, lub o tym, co i jak ludzie jadają w innych częściach świata niż mój mały kawałek podłogi. Jednak już na miejscu docelowym mam okazję poznać interesujące mnie ciekawostki w realu. I tak właśnie w Krakowie dowiedziałam się, że kołocze muszą się na stole znaleźć i basta! Nie ma kołocza, znaczy koszmar się śni właśnie i czas na pobudkę! Po takiej informacji aż drżałam z ciekawości, czym legendarny kołocz jest... Okazał się drożdżowką... zwykłą drożdżówką... zwykłą... Nieco zawiedziona się poczułam, bo spodziewałam się jakiegoś ciekawego wypieku, a tu drożdżówa z syrem/makiem polana lukrem po prostu. Jako dziecko nie znosiłam drożdżowego ciasta. Ale małe drożdżówki z masą lukru to co innego. Jednak  w moim otoczeniu nie nazywał ich kołoczykami. W okolicach Bielska Białej jest podobnie. Często mianem kołoczy zaszczycane jest po prostu... ciasto... Skorzystałam więc z tej płynności nazewnictwa i nazwałam tym wdzięcznym i wiele obiecującym mianem swoje jaglano-batatowe wypieki na drożdżach z potężną łychą sezonowych owoców pośrodku każdego z nich. A że wakacje są i na wyjazdach rzadko miewam piekarnik pod ręką, jakąś kuchenkę natomiast zdecydowanie częściej, kołoczyki mają być forpocztą wyjazdowych smakowitości (patelnię z grubym dnem zawsze, ZAWSZE biorę ze sobą), gdyż na patelni zostały upieczone. Przypieczony ich spód z rozpływającymi się owocami pokochałam od pierwszego kęsa. Oczywiście, chrupiący spód... Najsmaczniejsze są według mnie z jagodami i cytryną (i z owocami w cieście i na cieście), czereśniami z wanilią plus te z brzoskwinią i rabarbarem.

KOŁOCZYKI OWOCOWE Z BATATA I JAGLANKI

7 sztuk

1 średni batat ok. 300 g

160 ml zimnego mleka sojowego

25 ml soku z cytryny

2 szklanki przesianej mąki jaglanej

3 łyżki świeżo zmielonego złotego siemienia lnianego

2 łyżeczki świeżych drożdży

1 łyżeczka cukru kokosowego

⅓ łyżeczki soli

opcjonalnie:

- 10 łyżek świeżych jagód i 1 łyżka soku z cytryny

- 1 łodyga rabarbaru i pół dojrzałej brzoskwini

- 10 czereśni, ziarenka z ⅓ laski wanilii i ¼ łyżeczki cukru kokosowego

Batata obrać, pokroić w kostkę i ugotować na parze na miękko (ok. 10 minut).

Mleko wymieszać z sokiem z cytryny, odstawić.

W misce drożdże rozetrzeć z cukrem i solą, gdy się rozpuszczą, przykryć i odstawić do spienienia.

Owoce umyć i oczyścić.
- rabarbar pokroić w cienkie plasterki;
- brzoskwinie w grube półksiężyce;
- czereśnie podzielić na ćwiartki lub połówki (gdy są małe);
- jagody jedynie... oprószyć mąką, żeby cały ich sok nie uciekł boczkiem na mega gorącą patelnię tworząc na niej czarną skorupę...
i wymieszać owoce z dodatkami.

Batata rozgnieść widelcem na miazgę, wymieszać z zakwaszonym mlekiem.

Gdy temperatura mieszaniny obniży się do przyjemnego ciepła, wymieszać ją dokładnie z resztą składników, przykryć i odstawić do wyrośnięcia.

Patelnię przykryć pokrywką i dość mocno rozgrzać na palniku.

Przygotować kilka warstw papieru do pieczenia* wielkości patelni.

Łyżką nabierać porcje ciasta i omączonymi rękoma formować szybko i delikatnie placki z wyższymi brzegami i cienki środkiem.

Układać na kilku warstwach omączonego papieru do pieczenia, na środki ułożyć porcje owoców.

Papier przenieść na rozgrzaną patelnię, przykryć i gaz zmniejszyć na niewielki (przy żeliwnej patelni) lub średni (przy patelni aluminiowej lub stalowej.

Piec 10 - 15 minut, zależnie od grubości kołoczyków.

Ostudzić i zjadać na świeżo.

* Papier musi być dobrej jakości, najlepiej silikonowany, żeby nie spalił się na patelni.

zależnie od użytych owoców i... słodzika100 g zawiera ok. 24 kcal
3.5 g tłuszczu
40 g węglowodanów
8 g białka

Najlepsze są jeszcze ciepłe polane syropem klonowym... mniaaaam... 👌

Jak widać, u mnie kołoczyki to pieczone drożdżowe ciacha z dodatkami. A jak jest u Was? Znacie kołocze, kołoczyki? Moje podróże zazwyczaj odbywaja się na południe Polski, więc ze środkowo- i pólnocno- polskimi kołoczami nie dane mi było się bliżej poznać. Zapoznacie nas?