Przejdź do głównej zawartości

Ciasteczka z gruszki i pietruszki

Na ostatniej degustacji ku wielkiemu zaskoczeniu i radości obecnych serwowałam budyń z korzenia pietruszki z tej strony (bo i pieczona pietruszka jest niezwykle smaczna) podany z surową gruszką. Nie było siły. Pomysły zaczęły lęgnąć się w głowie w tempie szaleńczym. Pomysły też szaleńcze ;-) Jako najbardziej rozsądny uznałam pomysł na ciasteczka z pietruszką i gruszką właśnie. Gra w zupie, zagra i w ciasteczkach (tak kombinowałam). Właśnie miałam wytłoki po mleku owsianym, więc sprawa była oczywista. Ciasteczka owsiano-pietruszkowe tak pachniały, że jeszcze gorące podjadłam ze zżerającej mnie ciekawości, czy bez cukru się da na samej pietruszce i gruszce wyciągnąć słodycz... Jak myślicie, dało się? 
:-D  


Zmysłowy taniec tych dwojga owocuje ciekawymi smakami ;-) 


Upiekłam trzy wersje subtelnie się różniące. Jedna saute, druga z inuliną a trzecia (musiałam porównać!) ze stewią. Na pierwszy ogień poszła inulina: chrupiące, delikatnie słodkie o korzennej nucie zostającej po jedzeniu... Jest głębia... :-) Najciekawsza okazała się wersja z inuliną, nawet według mojej cudownej sąsiadki, na której wypróbowywuję jadalność wynalazków, gdy rodziny wokół brak. Dziękuję Justynko!



CIASTECZKA Z GRUSZKI I PIETRUSZKI
19 małych sztuk

1 szklanka resztek po zrobieniu mleka owsianego (płatki owsiane bezglutenowe : woda = 1 ; 4)
100 g pietruszki
2 gruszki twarde konferencje
2 łyżki masła orzechowego o delikatnym smaku (u mnie z orzechów brazylijskich)
skórka z połowy cytryny
kilka kropel aromatu cytrynowego naturalnego najlepiej eko
2 łyżki inuliny
szczypta soli

Pietruszkę obrać i zetrzeć na tarce o grubych oczkach.
Z gruszki usunąć gniazdo nasienne...i ogonek ;-), pokroić w drobną kostkę.
Wszystkie składniki wymieszać. Najlepiej ręką.
Blachę wyłożyć papierem do pieczenia, formować małe ciasteczka, układać na blasze i piec 30 minut w temperaturze 180⁰C.
Zaraz po upieczeniu suszyć na kratce najlepiej w stygnącym piekarniku i przechowywać szczelnie zamknięte z kilkoma suchymi owocami, żeby nie zachowały kruchość.
Zaraz po upieczeniu są pysznie chrupiące i przesmaczne!



Komentarze

  1. Kochana Beatko! Zawsze chętnie degustuję Twoje dzieła kulinarne, a te ciasteczka to prawdziwa REWELACJA!!! Pozdrawiam zza płotu :-) Justyna

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ogromnie się cieszę mając za płotem tak wspaniałomyślną i życzliwą sąsiadkę! :-D Dzięki za miłe słowa i degustacje nawet w warunkach remontowych ;-)

      Usuń

Prześlij komentarz

Witaj, będzie mi bardzo miło, jeśli zostawisz krótki komentarz. Odpowiem na każde pytanie, choć może będę musiała w różnych źródłach poszukać rzeczowej odpowiedzi :-)

ulubione posty czytelników

Chleb z soczewicą o chrupiącej skórce beglutenowy

Nie samym chlebem człowiek żyje. .. czyli chleb też potrzebny, tak? Tak. Przynajmniej mnie. Francuzi konczą posiłki kawałkiem sera a ja kawałkiem chleba. Koniecznie ze skórką. Najlepiej samą skórką. Rodzinka nie raz się o tym przekonała, gdy zastawała w koszyczku na pieczywo dziwnie wygladającą kostkę miękiszu zupełnie pozbawioną skórki. Wybaczają, bo też i ja jestem w rodzince największym amatorem chlebowych skórek. Chleby zaczęłam piec ponad 20 lat temu i nie przestałam do dziś. Zmieniały się rodzaje używanych ziaren. Modyfikacjom poddały się techniki. Odkryłam różnorodne naczynia do wypieku. Kilka razy piekłam nawet w... doniczkach. Kupiłam specjalnie nieduże, gładkie, o kształcie umożliwiającym wygodne wysunięcie pieczywa po pieczeniu. Moimi ulubionymi zostały żeliwne garnki i stalowe, emaliowane formy odporne na temperaturę do 600 ⁰C. Ze wskazaniem jednak na garnki. W nich chleby pięknie rosną, mają chrupiącą skórkę, miękki miękisz i dłużej utrzymują świeżość. No i nie trzeba pra

Naturalny chleb z samej komosy ryżowej

Ponad dwa lata temu  w blogosferze dostrzegłam interesujący pomysł przygotowania chleba z samej kaszy gryczanej. Brzmiało absurdalnie, ale opis + zdjęcia wyglądały przekonująco. Jednak brak wyraźnej potrzeby pieczywa bezglutenowego i umiłowanie żytniego na zakwasie spowodował spostponowanie zainteresowania. Przyznam też, że biała kasza gryczana (niepalona) nie należała do moich ulubionych... Paloną z przyrumienioną cebulką i kubkiem naturalnego jogurtu roślinnego do dziś jadam z sentymentem wspominając stare dobre czasy . Nadszedł jednak czas rozstania się z glutenem i zaczęły się eksperymenty z pieczywem bezglutenowym. Poszedł w ruch zakwas gryczany na wodzie z kiszonek (zrobiony najpierw na potrzeby działu zdrowia KADS  klik , dokładnie opisany później tutaj  klik ), zaplątał się też chlebuś na drożdżach ( klik ) aż doszedł i wspomniany z samej kaszy niepalonej ( klik ). Chyba najprzyjemniejszy w przygotowaniu i jeden ze smaczniejszych, jakie jadam. Ale jakoś nie potrafię pozostać p

Tortilla z komosy czyli ziarno w roli głównej

Ziarno w roli głównej . Kiedyś podstawa menu. W postaci placków, klusek, kasz, mamałygi w przeróznych wersjach. U nas niegdyś był to podpłomyk z żyta, gryki, potem orkiszu. No tak kieeeeedyś. Teraz wszędzie króluje pszenica. W piekarniach podpłomyki pszenne, bułki pszenne (czasem z dodatkiem żyta), pierogi pszenne (bywają ostatnio gryczane czyli z dodatkiem kilkuprocentowym gryki...), naleśniki pszenne. Ba! Tortille (klasycznie z kukurydzy) też pszenne. Lavasze pszenne. Ciabatty pszenne. Wszędzie pszenica. Zdominowała każdy talerz i każdą (prawie) potrawę. Im więcej jej spotykam, tym wiekszą mam ochotę, by pokazywać alternatywy dla pszenicy. Przecież taka wszechobecność jednego ziarna odbiera radość smakowania różnorodności. Ze zdrowotnego punktu widzenia też nieciekawie. Żaden organizm nie wytrzyma tak jednostronnej diety. Nietolerancje pokarmowe czekają u progu. Jeśli też widząc tą monotonię, macie ochotę na większą rozmaitość, polecam spróbować tortilli z komosy. Wiem, ziarno nie n

Bułeczki jaglane drożdżowe żółciutkie...!

Przeczytałam ofertę piekarni bezglutenowej: jaglane bułeczki wytrawne w smaku. Wystarczyło... To można z samej mąki jaglanej bułeczki drożdżowe zrobić? Trzymają kształt??? Musiałam spróbować! Spróbowałam. Wsiąkłam. Ugotowana jestem na mięciutko tak, jak bułeczki upiekły się na żółciutko ;-) Fenomenalne... Z pozoru wyglądają topornie, ale po przekrojeniu objawia się ich niesamowity kolor i cudowna miękkość... Smak delikatny, pasujący do słodkich mazidełek, ostrych sosów (nasączają się rewelacyjnie) i wytrawnych past, pasztetów. Najlepsze są w kilka godzin po upieczeniu. Na drugi dzień nieco twardsze z zewnątrz, na trzeci...cóż, lepiej już po jednej dobie przechowywać je w lodówce. Zniknie chrupiąca chrupkość, ale pozostanie miękkość. Niemniej, robię po kilkanaście małych i wystarcza na dwa dni. Są one jak wszystkie szybkie wypieki:  szybko się przygotowuje, więc szybko trzeba zjeść ;-) Jeśli jednak coś Wam zostanie, nie martwcie się. Niedługo wrzucę przepis na najsmaczniejszy śliwkowy d

Chleb bezglutenowy z jaglanki

Mąki jaglanej nie kupuję. Wolę zmielić sama kaszę jaglaną. Wiem, co wrzucam do młynka i wiem, z czego chleb czy inne cudeńka piekę. To zresztą dotyczy wielu produktów. Jednak w przypadku kaszy jaglanej chodzi o coś więcej.  Otóż kasza jaglana, choć fenomenalnie zdrowa, ma swój ukryty feler (któż go nie ma???) - jest nim stosunkowo niewielka zawartość błonnika i związany z tym faktem dość wysoki indeks glikemiczny. Nie jestem pewna dlaczego, ale "sklepowe" mąki mają błonnika jeszcze mniej, więc ich indeks rośnie dodatkowo... Mąka zmielona zaś w domu nie jest ograbiona z żadnego składnika właściwego kaszy, stąd wyższy Ig wynika jedynie ze stopnia rozdrobnienia.. Sama jaglanka zawiera również pewną ilość tłuszczów. Zdrowych, ale... jak to tłuszcze: jełczejących w czasie przechowywania. W kaszy zmielonej jełczeją szybciej, więc producenci albo tłuszcz starają się usunąć dla przedłużenia terminu ważności, bądź... kupujemy gorzką mąkę... Namawiam więc do wykorzystania blenderów i