Przejdź do głównej zawartości

Gryczane kluski kładzione z makiem

Jestem Polką z krwi i kości, co w sferze kulinarnej oznacza amatora klusek i pierogów ;-)
Za kładzionymi jednak nie przepadałam. Jakoś trafiałam na twarde, mączyste i generalnie smak pamiętam głównie rosołu...
Przechodząc na diet bezglutenową zaczęłam odkrywać smaki zupełnie mi obce. Podchodziłam do nich jak do jeża, bo też i niektóre smaki kłuły niemiłosiernie... ale okazały się aksamitem, gdy się z nimi zaprzyjaźniłam :-D
Dokładnie tak było z gryką. Na początku gładko wchodziła tylko palona. A i to tylko ze smażoną cebulką. Najlepiej z sosem grzybowym...
Potem dałam radę samą kaszę z jogurtem sojowym...
Niepalona nadal była trzymana na dystans...
Gdy odkryłam mieloną białą jako mąkę, byłam z nią już za pan brat.
Ruszyły chleby, placki, pizze, gofry, naleśniki,...petarda!
Czas na... kluski :-)
Kładzione, a co!
Mięciutkie, pyszniutkie :-D


KŁADZIONE KLUSKI GRYCZANE Z MAKIEM
30 - 35 sztuk

1 szklanka mąki gryczanej
4 łyżki mielonego siemienia lnianego (może być kupiony mielony odtłuszczony)
240 ml ciepłej wody
¼ łyżeczki soli
2 łyżki maku

Mak przyprażyć bardzo delikatnie na suchej patelni i równie delikatnie utrzeć w moździerzu... tylko, by otarły się o chropowate jego ścianki...
Mąkę wymieszać z solą i siemieniem.
Wlać wodę i energicznie mieszać łyżką lub silikonową szpatułą około minuty czyli aż ciasto zgęstnieje.
Odstawić na kwadrans.
Wmieszać mak.
Gotować w osolonym wrzątku partiami (wrzucając na jeden raz po kilkanaście sztuk) 6 - 7 minut (zależnie, czy celebrujemy ich formowanie czy trzaskamy fikuśne kształty ;-)) *
Wykładać na płaski talerz, choć raczej się nie sklejają.


Podawać z jogurtem, odrobiną słodzidła (u mnie syrop z agawy) i cynamonem, sosem pomarańczowym lub maku nie dodawać do ciasta i podawać z warzywnymi dodatkami np. pesto z pietruszki (rewelacja, choć z tym pesto WSZYSTKO smakuje wyśmienicie ;-)).



* Używałam dwóch małych łyżeczek. Jedną nabierałam porcję ciasta, zanurzałam we wrzątku a drugą zsuwałam kluskę. Ścinały się momentalnie, więc zostawał kształt nadany kluskom łyżkami.

I jedzcie na zdrowie, bo robią się szybko a zjadają ... ze smakiem ;-)
Dla diabetyków ważna informacja: mają bardzo niski indeks glikemiczny :-D



Etykiety:

Komentarze

  1. Anonimowy23 maja 2017 05:17

    Dzień dobry, właśnie odkryłam Pani stronę. Ja również jestem na diecie bezglutenowej, a także bezmlecznej. A czym można zastąpić siemie lniane? Ku swojej rozpaczy mam nietolerancję lnu (również białka jaja kurzego)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. swojsko z fasolką23 maja 2017 07:21

      Witam serdecznie, cieszę się z Pani odwiedzin. Siemię nadaje pulchność i wiąże kluski. Właśnie spróbowałam zrobić je z chia zamiast lnu... działa ☺️ dałam na 1/4 szklanki mąki 1 łyżkę chia (zmielilam oczywiscie) i gotowalam 3 minuty ��

      Usuń
    2. swojsko z fasolką23 maja 2017 07:32

      Aaa byłabym zapomniała... do tej ilości suchych składników dałam 100 ml letniej wody a dalej już tak, jak z lnem ��

      Usuń

Prześlij komentarz

Witaj, będzie mi bardzo miło, jeśli zostawisz krótki komentarz. Odpowiem na każde pytanie, choć może będę musiała w różnych źródłach poszukać rzeczowej odpowiedzi :-)

ulubione posty czytelników

Chleb bezglutenowy z jaglanki

Mąki jaglanej nie kupuję. Wolę zmielić sama kaszę jaglaną. Wiem, co wrzucam do młynka i wiem, z czego chleb czy inne cudeńka piekę. To zresztą dotyczy wielu produktów. Jednak w przypadku kaszy jaglanej chodzi o coś więcej.  Otóż kasza jaglana, choć fenomenalnie zdrowa, ma swój ukryty feler (któż go nie ma???) - jest nim stosunkowo niewielka zawartość błonnika i związany z tym faktem dość wysoki indeks glikemiczny. Nie jestem pewna dlaczego, ale "sklepowe" mąki mają błonnika jeszcze mniej, więc ich indeks rośnie dodatkowo... Mąka zmielona zaś w domu nie jest ograbiona z żadnego składnika właściwego kaszy, stąd wyższy Ig wynika jedynie ze stopnia rozdrobnienia.. Sama jaglanka zawiera również pewną ilość tłuszczów. Zdrowych, ale... jak to tłuszcze: jełczejących w czasie przechowywania. W kaszy zmielonej jełczeją szybciej, więc producenci albo tłuszcz starają się usunąć dla przedłużenia terminu ważności, bądź... kupujemy gorzką mąkę... Namawiam więc do wykorzystania blenderów i ...
12 komentarzy
Czytaj więcej

Chleb z soczewicą o chrupiącej skórce beglutenowy

Nie samym chlebem człowiek żyje. .. czyli chleb też potrzebny, tak? Tak. Przynajmniej mnie. Francuzi konczą posiłki kawałkiem sera a ja kawałkiem chleba. Koniecznie ze skórką. Najlepiej samą skórką. Rodzinka nie raz się o tym przekonała, gdy zastawała w koszyczku na pieczywo dziwnie wygladającą kostkę miękiszu zupełnie pozbawioną skórki. Wybaczają, bo też i ja jestem w rodzince największym amatorem chlebowych skórek. Chleby zaczęłam piec ponad 20 lat temu i nie przestałam do dziś. Zmieniały się rodzaje używanych ziaren. Modyfikacjom poddały się techniki. Odkryłam różnorodne naczynia do wypieku. Kilka razy piekłam nawet w... doniczkach. Kupiłam specjalnie nieduże, gładkie, o kształcie umożliwiającym wygodne wysunięcie pieczywa po pieczeniu. Moimi ulubionymi zostały żeliwne garnki i stalowe, emaliowane formy odporne na temperaturę do 600 ⁰C. Ze wskazaniem jednak na garnki. W nich chleby pięknie rosną, mają chrupiącą skórkę, miękki miękisz i dłużej utrzymują świeżość. No i nie trzeba...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Naturalny chleb z samej komosy ryżowej

Ponad dwa lata temu  w blogosferze dostrzegłam interesujący pomysł przygotowania chleba z samej kaszy gryczanej. Brzmiało absurdalnie, ale opis + zdjęcia wyglądały przekonująco. Jednak brak wyraźnej potrzeby pieczywa bezglutenowego i umiłowanie żytniego na zakwasie spowodował spostponowanie zainteresowania. Przyznam też, że biała kasza gryczana (niepalona) nie należała do moich ulubionych... Paloną z przyrumienioną cebulką i kubkiem naturalnego jogurtu roślinnego do dziś jadam z sentymentem wspominając stare dobre czasy . Nadszedł jednak czas rozstania się z glutenem i zaczęły się eksperymenty z pieczywem bezglutenowym. Poszedł w ruch zakwas gryczany na wodzie z kiszonek (zrobiony najpierw na potrzeby działu zdrowia KADS  klik , dokładnie opisany później tutaj  klik ), zaplątał się też chlebuś na drożdżach ( klik ) aż doszedł i wspomniany z samej kaszy niepalonej ( klik ). Chyba najprzyjemniejszy w przygotowaniu i jeden ze smaczniejszych, jakie jadam. Ale jakoś nie ...
16 komentarzy
Czytaj więcej

Bułeczki jaglane drożdżowe żółciutkie...!

Przeczytałam ofertę piekarni bezglutenowej: jaglane bułeczki wytrawne w smaku. Wystarczyło... To można z samej mąki jaglanej bułeczki drożdżowe zrobić? Trzymają kształt??? Musiałam spróbować! Spróbowałam. Wsiąkłam. Ugotowana jestem na mięciutko tak, jak bułeczki upiekły się na żółciutko ;-) Fenomenalne... Z pozoru wyglądają topornie, ale po przekrojeniu objawia się ich niesamowity kolor i cudowna miękkość... Smak delikatny, pasujący do słodkich mazidełek, ostrych sosów (nasączają się rewelacyjnie) i wytrawnych past, pasztetów. Najlepsze są w kilka godzin po upieczeniu. Na drugi dzień nieco twardsze z zewnątrz, na trzeci...cóż, lepiej już po jednej dobie przechowywać je w lodówce. Zniknie chrupiąca chrupkość, ale pozostanie miękkość. Niemniej, robię po kilkanaście małych i wystarcza na dwa dni. Są one jak wszystkie szybkie wypieki:  szybko się przygotowuje, więc szybko trzeba zjeść ;-) Jeśli jednak coś Wam zostanie, nie martwcie się. Niedługo wrzucę przepis na najsmaczniejszy śliwko...
19 komentarzy
Czytaj więcej

Tortilla z komosy czyli ziarno w roli głównej

Ziarno w roli głównej . Kiedyś podstawa menu. W postaci placków, klusek, kasz, mamałygi w przeróznych wersjach. U nas niegdyś był to podpłomyk z żyta, gryki, potem orkiszu. No tak kieeeeedyś. Teraz wszędzie króluje pszenica. W piekarniach podpłomyki pszenne, bułki pszenne (czasem z dodatkiem żyta), pierogi pszenne (bywają ostatnio gryczane czyli z dodatkiem kilkuprocentowym gryki...), naleśniki pszenne. Ba! Tortille (klasycznie z kukurydzy) też pszenne. Lavasze pszenne. Ciabatty pszenne. Wszędzie pszenica. Zdominowała każdy talerz i każdą (prawie) potrawę. Im więcej jej spotykam, tym wiekszą mam ochotę, by pokazywać alternatywy dla pszenicy. Przecież taka wszechobecność jednego ziarna odbiera radość smakowania różnorodności. Ze zdrowotnego punktu widzenia też nieciekawie. Żaden organizm nie wytrzyma tak jednostronnej diety. Nietolerancje pokarmowe czekają u progu. Jeśli też widząc tą monotonię, macie ochotę na większą rozmaitość, polecam spróbować tortilli z komosy. Wiem, ziarno nie n...
4 komentarze
Czytaj więcej